انبياء وسيله امتحان مردم
فراز ديگري در همين خطبه درباره امتحاني است که خداي متعال مردم را با آن در موردانبياء امتحان مي کند. مي فرمايند: انبياء غالباً از مردم طبقات پايين و فقير بودند، موقعيت
اجتماعي و شکوه و عظمت ظاهري نداشتند. همين امر که انبياء در ميان فقرا و از طبقه
متوسط و فقير جامعه انتخاب مي شوند، براي مردم امتحاني است. «وَ لَوْ كَانَتِ الْأَنْبِيَاءُ
أَهْلَ قُوَّةٍ تُرَامُ ... لَكَانَ ذَلِكَ أَهْوَنَ عَلَى الْخَلْقِ فِي ا عِالْتِبَار ». عبارت ها، عبار تهاي
بسيار زيبا، ادبي و جالبي است. اگر انبياء از آن چنان قدرتي برخوردار بودند که کسي
طمع در توان آن ها نم يکرد، ... اين امر باعث م يشد که مردم خيلي راحت براي آ نها
اهميّت قائل شوند و حرف آ نها را بشنوند و به آ نها اعتنا کنند. چون در قرآن در مورد
خود پيغمبر اکرم صلي الله عليه و آله از قول کافران م يفرمايد: «وَ قالُوا لَوْ لا نُزِّلَ هذَا
الْقُرْآنُ عَل ى رَجُلٍ مِنَ الْقَرْيَتَيْنِ عَظيمٍ 5» : اگر خدا م يخواست پيغمبر بفرستد، پس چرا
يکي از بزرگان اين دو شهر را نفرستاد؟ چرا بر يک رجل عظيم نفرستاد - منظورشان از
عظيم، پولدار و صاحب قدرت بود.
آيا جواني که از کودکي يتيم بوده، اکنون پيغمبر
خدا شده است؟«وَ لَكِنَّ ا سُبْحَانَهُ أَرَادَ أَنْ يَكُونَ ا تِالِّبَاعُ لِرُسُلِهِ ... أُمُوراً لَهُ خَاصَّةً تَشُوبُهَا مِنْ غَيْرِهَا
شَائِبَةٌ ». - اين جمله براي کساني که دقت کنند و اهل معرفت باشند، تعبير بسيار عال ياي
است - م يفرمايد: خدا خواسته که پيروي انبياء اختصاص به خودش داشته باشد؛ يعني
انگيزه مردم براي تبعيت از انبياء فقط خدا باشد و در اطاعت از انبياء هيچ شائب هاي در
نيّت نداشته باشند؛ نه به خاطر اينکه پول و موقعيت دارد و مي توانند از او بهر هاي ببرند و
براي زندگي شان استفاده اي کنند و ... . اين نکته براي ما بسيار آموزنده است که دقّت
کنيم، ببينيم واقعاً اسلام و پيروي از اهل بيت عليهم السّلام را که م يپذيريم، آيا فقط به
خاطر اين است که خدا خواسته است، يا به خاطر اي ناست که در کنارش يک منافعي
هم داريم؟