امتحان فقراء و اغنياء
اميرالمؤمنين عليه السّلام به مردم مي فرمايد: نگاهتان را به اين ثرو تها يا به اينتهديدست يها ندوزيد و به اي نها اهميّت ندهيد؛ چراکه اين ها ملاک نيست. اين ها وسيله
امتحان است. حضرت در ادامه به آيه اي از قرآن استدلال مي کنند: «أَ يَحْسَبُونَ أَنَّما
نُمِدُّهُمْ بِهِ مِنْ مالٍ وَ بَنينَ * نُسارِعُ لَهُمْ فِي الْخَيْراتِ بَلْ لا يَشْعُرُونَ 4» : آيا چنين مي پندارند
که وقتي مال و ثروت و فرزندان زيادي به آن ها م يدهيم، به خاطر اين است که حتماً ما
خيلي خير آ نها را مي خواهيم؟ هيچ کليّت ندارد. اين وسيله آزمايش است. نه معنايش
اين است که ما خيلي اي نها را دوست داشتيم که اين ثروت را به آن ها داديم، نه معنايش
اين است که دشم نشان بوديم. البته گاهي همين نعم تها باعث م يشود که بر عذا بشان
افزوده شود. پس به اي نکه کسي ثروت دارد يا فقير است، اهميّت ندهيد. فقط فکر اين
باشيد که در مقابل خدا چه وظيفه اي داريد که انجام دهيد. حضرت در ادامه مي فرمايند:
«فَإِنَّ ا سُبْحَانَهُ يَخْتَبِرُ عِبَادَهُ الْمُسْتَكْبِرِينَ فِي أَنْفُسِهِمْ بِأَوْلِيَائِهِ الْمُسْتَضْعَفِينَ فِي أَعْيُنِهِم :»
خدا آن کساني را که پيش خود، براي خود بزرگي قائلند و خودبزرگ بين هستند
-والمستکبرين في انفسهم يعني پيش خود، خود را بزرگ مي شمارند - با اولياء خودش
که به نظر آ نها مستعضف هستند، امتحان مي کند. خدا اين ها را به وسيله اين فقرا امتحان
مي کند. البته متقابلاً فقرا را هم از راه ديگري به وسيله اغنيا امتحان مي کند. بسياري
از افراد در مقابل اغنيا وظايف واجبي دارند که انجام نمي دهند؛ مثلاً آن ها را نهي از
منکر نمي کنند، براي اين که ناراحت نشوند! عيب هايشان را به آن ها تذکر نمي دهند
براي اي نکه بتوانند از ثروت آن ها استفاده کنند! به آن ها احترام مي گذارند براي اي نکه
رأي آن ها را براي خود جلب کنند! اين هم امتحاني است که آيا وقتي به کسي احترام
م يگذارند به خاطر پول وثروت وي به او احترام مي گذارند يا به خاطر دينش؟ اين براي
فقرا يک نوع امتحان است.