فراسوی غبار ندای انقلاب نسخه متنی

و بالاخره دسته سوم فتن ههايي است که به امور اجتماعي مربوط م يشود. حتي وجود
خود پيغمبران براي ديگران يک فتنه و يک آزمايش است: «وَ كَذلِكَ فَتَنَّا بَعْضَهُمْ بِبَعْضٍ
لِيَقُولُوا أَ هؤُلاءِ مَنَّ ا عَلَيْهِمْ مِنْ بَيْنِنا ... 24» . خداوند يک چوپاني را نزد فرعون م يفرستاد
تا بگويد: من پيغمبر هستم و بايد از من اطاعت کني. اي نها مي خنديدند و مي گفتند:

هيچ کس ديگر نبود که بفرستد؟ يک چوپان فقير تهيدست را فرستاده است! مسخره
مي کردند:

لِيَقُولُوا أَ هؤُلاءِ مَنَّ ا عَلَيْهِمْ مِنْ بَيْنِنا
.

خدا بر اين ها منّت گذاشت و از ميان
همه ما، اين ها را انتخاب کرده است!

اين فتن ههاي اجتماعي که موجب گمراهي انسان هاي زياد و گاهي نس لهائي از انسا نها
مي شود و گاهي دامنه اش تا روز قيامت باقي مي ماند، فتن ههاي عظيم است.
همه اي نها براي انسان ها، مصاديق امتحان است و هر کدام مراحل مختلفي از شدت و
ضعف و از عظمت را دارد. ما بايد توجّه داشته باشيم و بدانيم در اين عالم مثل دانش
آموزي هستيم که سر جلسه امتحان نشسته است. دانش آموزي که سر جلسه امتحان
نشسته، تمام حواسش جمع است که اشتباه نکند. از صبح که از خواب بلند م يشويم
بايد برويم سر جلسه امتحان تا آخر شب که م يخوابيم. فردا هم باز همين است. اصلاً اين
عالم جاي امتحان و همه چيز آن وسيله امتحان است. آنچه که ما بايد حواسمان نسبت
به آن جمع باشد اين است که خوب امتحان بدهيم و بس. وقتي کل عالم جاي امتحان
است، نبايد اصلاً توجّهي به غير آن داشته باشيم، مگر به اندازه ضرورت که باشيم و
بتوانيم امتحان بدهيم.