فراسوی غبار ندای انقلاب نسخه متنی
لطفا منتظر باشید ...
به طور طبيعي هر سياستمداري مي گويد: فعلاً از کمک اي نها استفاده کنيم، بعد راه حلّي
پيدا مي کنيم. گويا به ذهن پيغمبر خطور کرد که آيا امکان دارد فعلاً نماز را از آ نها
نخواهيم؟ در حال حاضر در جنگ ما را ياري کنند تا بر دشمنان پيروز شويم، بعد ببينيم
خدا چه دستوري مي دهد؟ دنباله آيه مي فرمايد: اگر چنين کاري کرده بودي، دو برابر
آنچه ديگران در يک چنين موردي مجازات مي شوند، مجازات مي شدي و ديگر هيچ
کس در برابر خدا تو را ياري نمي کرد. تو جز اطاعت امر ما و رساندن پيام ما وظيفه اي
نداري. ما م يگوئيم: نماز بايد با سجده باشد، تو هم بايد همين را بگوئي و حقّ نداري
اين وظيفه را از کسي برداري.آن اندازه که از روايات فهميده مي شود، اين است که فقط به ذهن پيغمبر خطور کرد
و چيزي اظهار نفرمود. پس شيطان فتنه گر حتّي از پيغمبر هم دست برنمي دارد.
اين
اسباب را فراهم مي کند تا بلکه لغزشي از ايشان صادر شود. امّا خداي متعال بندگان
مخلَص خودش را حمايت م يکند و نمي گذارد بلغزند. معناي عصمت همين است. البته
مقصود از «نمي گذارد » ارشاد و هشدار است، نه سلب اختيار، و اين همان کمک الهي
است. بنابراين گاهي فتنه از طرف شيطان حتّي براي اولياء و انبياء إلهي هم پيش مي آيد.
آنچه براي ما مهمّ است و بايد بيشتر متوجّه آن باشيم، فتنه-هاي اجتماعيِ مربوط به دين
است. گاهي فتنه، فتنه اجتماعي است؛ در اين مورد نه فقط يک نفر، بلکه گمراهي همه
جامعه هدف است؛ يعني شيطان آن قدر نيروهايش را متمرکز م يکند و آن قدر نقشه
مي کشد تا امّتي را گمراه کند. اي نجاست که خطر خيلي بزرگ است و بايد به راهنمائي
هاي قرآن در مقابله با اين فتنه ها توجّه کنيم وببينيم چه وظيفه اي داريم.
وفقنا الله و اياکم انشا ءالله
