فراسوی غبار ندای انقلاب نسخه متنی

حاصل سخن اين که ما از اين که برتري طلب باشيم، نهي شده ايم:

«تِلْكَ الدَّارُ الْآخِرَةُ
نَجْعَلُها لِلَّذينَ لا يُريدُونَ عُلُوًّا فِي الْأَرْضِ وَ لا فَساداً وَ الْعاقِبَةُ لِلْمُتَّقينَ 10 »

اين سراي
آخرت را براي کساني قرار داديم که هيچ نوع برتري طلبي نداشته باشند... . در ذيل اين
آيه در روايت آمده که اگر کسي بخواهد بند کفشش بهتر از بند کفش رفيقش باشد،
اين مرتبه اي از علو دارد. چه ارزشي دارد که انسان فکرش را صرف اين کند که کفشم،
لباسم، خانه ام و ... چنين و چنان باشد؟

پس همّت مضاعف بايد در اموري صرف شود
که موجب کمال انسان شود و انسان را به خدا نزديک کند. آن جاست که بايد همّت ها
را مضاعف و چند برابر کرد. در اين جا هرچه زيادتر شود باز هم کم است. همّت بلند
آن وقتي خوب است که متعلّق آن امر مطلوبي باشد و از برتري طلبي دنيائي خالي باشد.

وفّقنا الله و ايّاکم ان شاء الله

1 . نهج البلاغه، خطبه 93

2 . القصص/ 4

3 . نهج البلاغه، نامه 45

4 . الفرقان / 44

5 . الحجر/ 3

6 . النازعات/ 24

7 . محمد / 36

8 . الرعد / 26

9 . نهج البلاغه، حکمت 75

10 . القصص / 83