آنچه به اختصار بر شمرديم بخشى از اسباب و عواملى است كه راز جاودانگى حماسه طاغوت افكن و استكبارشكن كربلا را تشكيل مى دهد. اگر كسى چون سيّدالشهدا(عليه السلام)، حماسه ساز عاشورا نبود و ماهيّت حركت او خدايى نبود و اهداف، پيام ها، درس ها و دستاوردهاى رهايى بخش و حيات آفرين او نبود، هرگز اين نهضت اسوه نمى شد، بالنده و جاودانه نمى گشت و مانند ساير انقلاب ها پس از چندى به بايگانى تاريخ سپرده مى شد. بدون ترديد جاودانگى و عظمت چشمگير حماسه عاشورا، همان تحقّق وعده الهى رسول خدا(صلى الله عليه وآله) به فاطمه زهرا(عليهما السلام) درباب زندگى نسل هاى آينده تا روز قيامت است; پيامبر اكرم(صلى الله عليه وآله) به دختر گرامى اش چنين نويد داده بود: يا فاطمة! إنّ نساء أمّتى يبكون على نساء اهل بيتى و رجالكم يبكون على رجال اهل بيتى و يجدّدون العزاء جيلاً بعد جيل فى كلّ سنة فإذا كان يوم القيامة تشفعين انت للنّساء و انا اشفع للرّجال، و كلّ من بكى منهم على مصائب الحسين أخذنا بيده و أدخلناه الجنّة. يا فاطمة! كلّ عين باكية يوم القيامة إلاّ عين بكت على مصائب الحسين فإنّها ضاحكة مستبشرة بنعيم الجنّة ; اى فاطمه! زنان امّت من براى زنان اهل بيت من و مردان امّت من براى مردان اهل بيت من اشك مى ريزند و سنّت عزادارى را در نسلى پس از نسل همواره حفظ مى كنند و آن گاه كه قيامت فرا رسد، شما زنانِ آنان و من مردان آنان را شفاعت خواهيم كرد. هر كس در مصيبت حسين(عليه السلام)اشك بريزد، من دست وى را مى گيرم و به بهشت مى برم. اى فاطمه! همه چشم ها در قيامت گريان است مگر چشمى كه در مصيبت حسين در دنيا گريان باشد; آن چشم، خندان و شادمانِ نعمت هاى بهشت است.