عوامل اصلى دستيابى به خودكفايى استقلال از ديدگاه حضرت امام عبارتند از: اتّكا به خدا; اتكا به خودى ها و اعتماد به نفس; تحمّل سختى ها; اميد و انتظار. اين چهار عامل از عوامل اصلى دستيابى به خودكفايى و استقلال است كه امّت و دولت بايد به آنها توجّه كامل نمايند. افزون بر آن، دولت وظيفه دارد كه اوّلاً: از متخصّصان و فرهيختگان جامعه قدردانى كند و ثانياً: از ورود كالاهاى مصرف ساز پيشگيرى نمايد.
ج. اقسام خودكفايى
خودكفايى بر سه گونه است: فردى، اجتماعى و ملّيّتى «خودكفايى فردى» يعنى اينكه هر كس سعى كند تا در صورت امكان از دسترنج خود بهره گيرد. «خودكفايى اجتماعى» يعنى اينكه هر شهر و كشورى بتواند احتياج هاى خود را تأمين كند. «خودكفايى مليّتى» نيز آن است كه پيروان مكتب اسلام تلاش كند تا نيازمندى هاى افراد جامعه اسلامى را رفع كند. امير مؤمنان(عليه السلام) به مردم بصره فرمود: يا اهل البصرة! ما تنقمون منّى، انّ هذا لمن غزل اهلى (و اشار الى قميصه) ; اى مردم بصره! بر من خورده مگيريد (سپس به پيراهن خود اشاره كرد و فرمود:) اين از دستبافت هاى همسر من است. امام باقر(عليه السلام) فرمودند: اوحى اللّه الى نبّى من انبيائه ان قل لقومك لاتلبسوا لباس اعدائى و لاتطعموا مطاعم اعدائى و لاتشاكلوا بما شاكل اعدائى فتكونوا اعدائى كماهم اعدائى ; خداوند متعال به پيامبرى از پيامبران دستور داد تا به قوم خود هشدار دهد كه لباس دشمنان مرا نپوشند; از طعام و خوراك دشمنان من نخورند و همشكل دشمنان من نباشند، و گرنه از دشمنان من به حساب خواهند آمد، چنانكه آنان دشمنند. دقّت در بيان فوق نشانگر اين نكات است: الف. هر كس، در زندگى فردى خود بايد تا حدّ امكان خودكفا باشد و نيروى فعّال خود را در اين راه به كار بگيرد. ب. در مقابل صنعت و دستاوردهاى صنعتى ديگران، احساس حقارت نكند. ج. در خوراك، پوشاك و قيافه (طرز زندگى) در مقابل ديگر مكاتب (همچون مكاتب الحادى)، احساس حقارت نكند، بلكه استقلال ملّى و مكتبى خود را حفظ كند. امام امّت در وصيّت نامه خود مى فرمايد: اكنون ملّت هاى محروم جهان بيدار شده اند و طولى نخواهد كشيد كه اين بيدارى ها به قيام و نهضت و انقلاب انجاميده و خود را از تحت سلطه ستمگرانِ مستكبر نجات خواهند داد و شما مسلمانان پايبند به ارزش هاى اسلامى مى بينيد كه جدايى و انقطاع از شرق و غرب بركات خود را دارد نشان مى دهد و مغزهاى متفكّر بومى به كار افتاده و به سوى خودكفايى پيشروى مى كند. آيا نمى دانيد كه كشور اسلامى در آن زمان [دوران طاغوت] يك پايگاه نظامى براى امريكا بود و با آن، عمل يك مستعمره مى كردند و از مجلس تا دولت و قواى نظامى در قبضه آنان بود و مستشاران و صنعتگران و متخصصان آنان با اين ملّت و ذخاير آن چه مى كردند؟ و صيّت من به همه آن است كه با ياد خداى متعال به سوى خودشناسى و خودكفايى و استقلال با همه ابعادش، به پيش [رويد] و بى ترديد دست خدا با شما است. از هر امرى كه شايبه وابستگى با همه ابعادى كه دارد به طور قاطع احتراز نماييد.
لطفا منتظر باشید ...
