در دوران صفويّه با قدم نهادن عالمان بزرگ به دربار، كارهاى بزرگى به سود دين و ترويج حقايق اسلامى، انجام شد. شيخ بهايى، اعجوبه فقه، حكمت، رياضيات و عرفان، منصب شيخ الاسلامى شاه عبّاس را مى پذيرد تا مردم را طبق نگرش امامان معصوم(عليهم السلام)تربيت كند و مجرى تعاليم فقه جعفرى باشد. ديدگاه هاى فقهى او در كتاب جامع عباسى جلوه گر است. شيعه در عرصه سياسى ـ اجتماعى در دوران صفويّه بار ديگر درخشيد. اين بار گرچه شيعه تصوّف، قدرت را به دست گرفت ولى شيعه اماميّه نيز فرصت را غنيمت شمرد و به دربار نزديك شد و رفته رفته تعاليم تشيّع اماميه را رواج داد. علامه شهيد مطهرى مى نويسد: فقهاى جبل عامل نقش مهمّى در خط مشى ايران صفويّه داشته اند. چنانكه مى دانيم صفويّه درويش بودند. راهى كه ابتدا آنها براساس سنّت خاص درويشى خود طى مى كردند، اگر با روش فقهى عميق فقهاى جبل عامل تعديل نمى شد... به چيزى منتهى مى شد نظير آنچه در علوى هاى تركيه و شام هست. از اين جهت... فقهاى جبل عامل از قبيل «محقّق كركى»... حقّ بزرگى بر گردن مردم اين مرز و بوم دارند.
لطفا منتظر باشید ...
