و لايت فقيه، خود، داراى چند ركن است كه امام(قدس سره) بر آنها تأكيد فراوان داشت; آن اصول عبارتند از:
1. اعتقاد به مسأله غيبت و نيابت
انتظار ظهور موعود اسلام، يكى از اركان اساسى ولايت فقيه است; زيرا تصدّى امور جامعه و اجراى دستورهاى الهى پس از شهادت امام يازدهم(عليه السلام) بر عهده امام زمان (عج) است. او بنا به مصالح الهى در پس پرده غيب به سر مى برد. و روزى ظهور خواهد كرد و چون در غيبت است سياست گذارى جامعه در دوران غيبت كبرا با ولى فقيه است; زيرا ولايتى كه رسول اللّه(صلى الله عليه وآله) در اداره جامعه داشت به عهده امام معصوم و در غيبت امام معصوم(عليه السلام) نيز بر دوش ولى فقيه است تا اينكه ظهور كند.
2. اجراى قوانين الهى
دومين ركن ولايت فقيه اجراى دستورهاى الهى است. امام(قدس سره) با تأكيد مى فرمود: انقلاب ما متّكى به خدا و معنويّات است. از شوراى محترم نگهبان مى خواهم... از قوانين مخالف با شرع مطهّر و قانون اساسى بدون هيچ ملاحظه[اى] جلوگيرى نمايند ; زيرا هيچ رژيمى همچون جمهورى اسلامى پاى بند به اسلام، اخلاق و ارزش هاى انسانى نيست. البتّه اتّكال و تكيه كردن به خدا منشأ همه گونه خيرات و موفقيّت هاست. سرمشق ما در همه حركات و سكنات، بزرگمرد جهان بشريّت، حضرت امير ـ سلام اللّه عليه ـ مى باشد. ما فقط يك مقصد داريم و آن تحقّق اسلام است. مقصد اصلى ما مكتب ماست ما مكلّفيم كه اسلام را حفظ كنيم و اين تكليف است كه ايجاب مى كند تا خون ها ريخته شود.