درس دهم :اصول مالكيّت اسلامى - درس هایی از وصیت نامه امام خمینی (ره) نسخه متنی

پرسش

1. سياست داراى چند معنا است؟

2. كدام معناى سياست مورد توجّه حضرت امام است؟

3. حضرت امام از چه نوع سياستى متنفّر بود؟

4. چرا حضرت امام دين را از سياست جدا نمى داند؟

درس دهم :اصول مالكيّت اسلامى

1. اصل آخرت گرايى

درباره مالكيّت و توجّه به دنيا ديدگاه هاى ضدّ و نقيضى به چشم مى خورد; از جمله:

ثروت مدارى: اصل، اقتصاد است و فقط بايد به آن پرداخت. اين عقيده، حتّى دين و اخلاق را نيز زاييده نيازمندى هاى اقتصادى مى شناسد. مكتب كمونيسم حامى اين نظريّه است.

باطن مدارى: بايد به تقويت باطن پرداخت و به اين منظور همه گونه توجّه و پرداختن به مسائل دنيايى از جمله مسائل اقتصادى را بايد حقير و ناديده انگاشت. هندوييسم و مكتب رياضت از اين نظر پيروى مى كند.

بايد به امور دنيوى در كنار امور اخروى توجّه داشت; زيرا زندگى داراى دو بعد مادّى و معنوى است. اقتصاد و عبادت، هر دو مورد عنايت خدا است، ولى اصل، آخرت است نه دنيا; دنيا را بايد براى معنويّات و آخرت خواست. پيامبر اكرم(صلى الله عليه وآله)فرمود: الدّنيا مزرعة الآخرة.

در اين مكتب كه ديدگاه اسلام را تداعى مى كند، دنيا و آخرت يكجا مورد عنايت و احترام است; اصالت از آنِ امور اخروى و توجّه به دنيا، تبعى است. رسول خدا(صلى الله عليه وآله) اين چنين به اميرمؤمنان(عليه السلام) مى فرمود:

يا على شرّ النّاس من باع آخرته بدنياء و شرّ من ذلك من باع آخرته بدنيا غيره ; يا على! شريرترين مردم كسى است كه آخرت (دين) خود را به دنياى خود بفروشد و از او بدتر كسى است كه آخرت (دين) خود را به دنياى ديگران بفروشد.

اصلحوا دنياكم و اعملوا لآخرتكم ; زندگى خود را اصلاح كنيد و براى آخرت خود بكوشيد.