انسان در قلمرو انديشه آزاد است و مى تواند درباره مظاهر مختلف هستى به دلخواه بينديشد. اين آزادى نيز همانند انواعِ ديگر آزادى در برخى موارد داراى محدوديّت هايى است. در حديثى آمده است. لاتفكّروا فى ذات اللّه بل تفكّروا فى صنعه ; در ذات خدا نينديشيد، بلكه در آفرينش او تفكّر كنيد.
هـ . آزادى اقتصادى
او در مسائل اقتصادى به طور مطلق آزاد نيست بلكه از چند جهت محدود است; از جمله: 1. از حيث كسب ثروت و مبدأ در آمد. 2. از حيث مصرف ثروت. در دو مورد فوق اگر مطابق موازين عمل كرد، اموال او مشروع است، ولى با اين وجود بايد يك پنجم آنچه را كه از راه مشروع به دست آورده، طبق دستور، در راه خدا صرف كند.
لطفا منتظر باشید ...
