درس دوم :ولايت - درس هایی از وصیت نامه امام خمینی (ره) نسخه متنی

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

درس هایی از وصیت نامه امام خمینی (ره) - نسخه متنی

محمد شفیعی مازندرانی

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

نتيجه

قلمرو وصيّت نامه سياسى ـ الهى حضرت امام(قدس سره)، بسى گسترده است و اختصاص به كشور، مكتب و ملّت خاصّى ندارد، جهان شمول و فراگير است. محتواى رهنمودهاى حضرت امام(قدس سره) در وصيّت نامه را مى توان در سه بخش زير خلاصه كرد:

1. رهنمودهايى كه به مردم امروز ايران اختصاص دارد.

2. رهنمودهايى كه به واحدها و اداره هاى خاص، اختصاص دارد.

3. رهنمودهايى كه مربوط به بشر و بيرون از مدار محدوديّت هاى فوق است.

پرسش

1. ضرورت تدريس وصيّت نامه امام(قدس سره) در مراكز علمى و آموزشى كشور را بيان كنيد.

2. مخاطبان اين وصيّت نامه چه كسانى هستند؟

3. تفاوت ميان وصيّت نامه حقوقى و اخلاقى چيست؟

4. محتواى اين وصيّت نامه را به چند دسته مى توان تقسيم كرد؟

درس دوم :ولايت

الف. اهمّيّت ولايت و امامت

بدون ترديد حضرت امام كه مؤيَّد به تأييدهاى الهى بود و نيابت عظماى حضرت بقية اللّه الاعظم ـ رُوحى لِتُرابِ مَقْدَمِهِ الفِدا ـ را عهده دار بود بهتر مى دانست كه اساس كار چيست. او مى دانست كه هيچ چيزى به قدر «ولايت» مورد عنايت پروردگار متعال نيست; «وَلَمْ يُنادِ بِشَىء كَما نُودِىَ بِالْوِلايَةِ». و نيز مى دانست كه «عبادت» بدون «ولايت» مقبول درگاه حضرت احديّت نخواهد بود به گفته شاعر:

نماز بىولاى او نماز بىوضو بوَد***به دشمن على بگو نماز خود قضا كند

علاّمه امينى(قدس سره) در الغدير مى نويسد:

در بيانى از امام باقر(عليه السلام) آمده است:

لو انّ رجلا قام ليله و صام نهاره و تصدّق بجميع ماله و حجّ جميع دهره و لم يعرف ولاية ولى اللّه فيو و يكون جميع اعماله بدلالته اليه، ما كان له على اللّه حقّ فى ثوابه و لاكان من اهل الايمان ; اگر كسى شب را در نماز و روز را روزه دار باشد، همه اموال خود را انفاق كند و همه ساله، حجّ به جاى آورد، ولى ولايت ولىّ اللّه را نشناسد (از او پيروى نكند) و همه اعمال خود را مطابق راهنمايى او انجام ندهد، او را در پيشگاه خدا ثوابى نيست و در شمار مؤمنان نخواهد بود.

آرى، عبادت بايد با هدايت و امامت حجّت الهى انجام گيرد. بر اين اساس، در زمان پيامبر(صلى الله عليه وآله) و امامان(عليهما السلام)، ايشان هدايت گر امّت بوده اند و در دوران غيبت، هر كس يا بايد در دين شناسى، متخصّص باشد و يا بايد در فروع و احكام فردى از مجتهد جامع الشرايط تقليد كند. فلسفه وجودى رساله هاى عمليّه نيز جز اين نيست.

پيامبر اكرم(صلى الله عليه وآله) در ضمن رهنمود معروف به «حديث ثقلين» اهمّيّت و جاودانگى ولايت را به همگان خاطر نشان ساخته اند. مهم ترين نكته هاى مربوط به «ثقلين» را در مباحث زير پى مى گيريم.

/ 100