نورانيت قرآنى و بوى خوش كلام نبوى در آشكار است [ الذريعه، ج 4، ص 144. ] و به تعبير برخى انديشمندان تنها فرق نهج البلاغه با قرآن در آن است كه وحى منزل نيست.
كتاب كان الله رصع لفظه
بجوهر آيات الكتاب المنزل
حوى حكما كالدر تنطق صادقا
فلا فرق الا انه غير منزل
فلا فرق الا انه غير منزل
فلا فرق الا انه غير منزل
نهج البلاغه كتابى است كه گويا خداوند الفاظش را باگوهرهاى آيات قرآنى زينت داده است،
اين كتاب شامل حكمتهايى است مانند مرواريد درخشان كه به راستى و صداقت سخن مى گويد و فرقى ميان آن و قرآن كريم نيست، جز آنكه نهج البلاغه از طرف خداوند نازل نشده است.
قرآن كريم بيانگر حقايقى است براى هدايت انسانها و سير دادن آنها از ملك تا ملكوت و تامين سعادت زندگى اين جهانى و زندگى آن جهانى آنان و نهج البلاغه در همين جهت است و علاوه بر مطرح كردن مباحث قرآنى، به تفسير و تبيين و تشريح و ارائه مصاديق آنها مى پردازد. نهج البلاغه مسائل قرآنى را با ارائه دستورالعملها ملموس وعينى تر مى سازد و سنتها و قوانين كلى قرآن عزيز را به مواردش تطبيق مى دهد و راه درك و به كايگرى و استفاده از آنها را هموار مى كند.