پيوند و ارتباط مستقيم نهج البلاغه با قرآن
اين قسم شامل سخنانى از امام "ع" است كه در آن به قرن توجه داده است و به تبيين و توصيف اين كتاب عزيز پرداخته و آيات آن را تفسير نموده و يا بدانها استشهاد و استناد كرده است.تحريض تمسك به قرآن
اميرمومنان على "ع" در ضمن وصيتى به حسن و حسين علهما السلام پس از آنكه پسر ملجم- كه نفرين خدا بر او باد- او را ضربت زد و فرمود:'و الله و الله فى القرآن لا يسبقكم بالعمل به غيركم.' [ نهج البلاغه ، نامه ى 47. ]خدا را! خدا را! درباره ى قرآن، مبادا ديگران بر شما پيشى بگيرند و در عمل بدان. آن حضرت در ضمن نامه اى به 'حارث همدانى' [ 'حارث بن عبدالله' مشهور به 'حارث اعور' يا 'حارث همدانى' از خواص اصحاب اميرمومنان على "ع" و يكى از ده نفر ياران مورد اعماد آن حضرت بوده است. 'ذهبى' او را بزرگان علماى تابعين شمرده و از قول 'ابوبكر بن ابى داود' آورده است كه او فقيه ترين مردمان بوده است. درگذشت او را به سال 65 هجرى نوشته اند. ر. ك: رجال الكشى، ص 89، ميزان الاعتدال، ج 1، صص 437 -435، مجالس المومنين، ج 1، صص 309 -308، منتهى الامال، ج 1، صص 241 -240، معجم الرجال الحديث، ج 4، صص 197 -196. ]
به او چنين سفارش فرمود:'و تمسك بحبل القرآن و انتصحه و احل حلاله و حرم حرامه.' [ نهج البلاغه، نامه ى 69. ] و در ريسمان قرآن چنگ زن و از آن نصيحت پذير و حلالش را حلال و حرامش را حرام گير.
امام "ع" در ضم خطبه اى مشهور به 'ديباج' [ ابومحمد الحسن بن على بن الحسين بن شعبه الحرانى، تحف العقول عن آل الرسول، مكتبه بصيرتى، قم 1394 ق . ص 99. ]
چنين فرموده است:'و تعلموا القرآن فانه احسن الحديث و تفقهوا فيه فانه ربيع القلوب و استشفوا بنوره فانهشفاء الصدور و احسنوا تلاوته فانه احسن القصص.' [ نهج البلاغه، خطبه ى 110. ] و قران را بياموزيد كه نيكوترين گفتار است و آن را نيك بفهميد كه دلها را بهترين بهار است و بهروشنايى آن بهبودى خواهيد كه شفاى دلهاى بيمار است و آن را نيكو تلاوت كنيد كه سودمندترين بيان و تذكار است.