كلام امير بيان، على "ع" از چنان جاذبيت، اهميت و لطافتى برخوردار بوده است كه در همان زمان صدور كلام حفظ و كتابت مى شده است. بسيارى از اصحاب آن حضرت بر جمع آورى و حفظ كلام مولاى موحدان همت گماشتند و اين اقدام شايسته همچنان ادامه يافت تا اينكه در سال 400 هجرى به دست مبارك شريف رضى تاليفى از كلام اميرمومنان "ع" صورت پذيرفت كه هيچ يك از تاليفهاى ديگر با آن قابل قياس نيست. پس ابتدا به اين مولف گرانقدر مى پردازيم و سپس مرورى مى كنيم بر مولفان كلام على "ع" پيش از سيد رضى "ره" و پس از او.
سيد رضى
درخشان ترين چهره اى كه كلام اميرمومنان على "ع" را در تاليفى شگفت گردآورى كرده است، 'ابوالحسن محمد بن حسين موسوى' معروف به 'سيد رضى' و 'شريف رضى' است. وى در سال 359 هجرى، در نيمه ى دوم سده ى چهارم هجرى، ديده به جهان گشودو بيشتر عمر خود را در قرن چهارم هجرى گذراند و در سال 406 هجرى، در اوايل قرن پنجم هجرى ديده بر جهان فروبست. اگر بخواهيم آنچه را كه بر جامعه و زندگى و آثار علمى و ادبى سيد رضى تاثير گذاشته است، بشناسيم، لازم است كه در نگاهى گذرا اوضاع سياسى- اجتماعى و نيز اوضاع علمى قرن چهارم را مورد توجه قرار دهيم.