موضوعات نهج البلاغه و قرآن
قرآن كريم مجموعه اى است از معارف حقيق درباره ى خدا، انسان، هستى، جامعه و تاريخ و در آن بينشها، گرايشها، ارزشها، روشها، كنشها و گويشهاى تبيين شده است و نهج البلاغه نيز به تبع قرآن كريم كتابى است كه در آن بينشها و نگرشهاى اصيل و حقيقى نسبت به عالم و آدمى و خالق عالم و آدم تبيين شده است و بيانگر گرايشها و تعلقها و ريشه يابى تعلقهاى انسانى و تلاش براى سير دادن آدميان به تعلقى صحيح است كه موجب سعادت و عزت اين جهانى و فلاح و رستگارى آن جهانى مردمان مى شود. نهج البلاغه به تبع قرآن كريم بيانگر ارزشها و ضد ارزشها و راهنمونى انسان و جوامع انسانى به سوى ارزشهاى الهى- انسانى و همچنين نشان دادن روشها و خط مشى هاى درست براى رساندن انسان و جوامع به مقصد و مقصود و دور كردن آنان از به كارگيرى روشهاى باطل و فروغلطيدن در راههاى نادرست است و مجموعه اى تربيتى است كه همه ى وجود تربيتى انسان و ج.امع انسانى را دربر دارد و كنشها و گويشهاى آدميان را به سامانى مطلوب مى آورد و تعالى نهج البلاغه راهى است براى شكوفا شدن استعدادهاى انسان در جهت كمال مطلق.نهج البلاغه به تبع قرآن كريم مجموعه اى است از:1. بحثهاى توحيدى و معارف حقيقى.
2. مباحث نبوت و هدايت الهى،
3. معرفى جامعيت اسلام و قرائت و فهم درست آن و تبيين هندسه ى صحيح اسلام،
4. بحث از كائنات و خلقت،
5. ارائه نظامنامه ى رهبرى و سياست و مديريت و حكومت،
6. بيان مواعظ و آموزش حكمت،
7. تبيين تاريخ و درس عبرت،
8. تعليم احكام و آموزش عبادات،
9. مباحث معاد و قيامت،
10. راه بندگى و عبوديت. [ ن. ك: محمد تقى التسترى، بهج الصباغه فى شرح نهج البلاغه، الطبعه الاولى، اميركبير للنشر، طهران، 1418 ق. ج 1، صص31 -27 3، سيد محمد مهدى جعفرى، آموزش نهج البلاغه، چاپ اول، سازمان چاپ و انتشارات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامى، 1373 ش. صص 28 -27. ]
مطالب مطرح شده در نهج البلاغه را در ارتباط با قرآن كريم مى توان دو گونه يافت: قسم اول مطالبى كه در پيوند و ارتباط مستقيم با قرآن كريم است و قسم دوم مطالبى كه در پيوند و ارتباط غير مستقيم با قرآن كريم است اما نور وحى از آن مى تابد و بوى كلام نبوى از آن استشمام مى شود. به منظور روشن شدن اين پيوند و ارتباط به نمونه هايى از دو قسم ياد شده مى پردازيم.