نهج البلاغه خورشيد بى غروب - چشمه خورشید نسخه متنی

نهج البلاغه خورشيد بى غروب

ترجمه و تاليف عبدالمجيد معاديخواه، بر اساس متن برگزيده ى فيض اسلام. اين اثر ترجمه اى روان و روشن است و به ضميمه ى آن فهرستهايى دهگانه آورده شده تا راهنماى استفاده ى مطلوبتر از نهج البلاغه باشد.

نمونه ى ترجمه

"و من دعاء له عليه السلام"

'اللهم انك نس الانسين لاوليائك و احضرهم بالكفايه للمتوكحلين عليك. تشاهدهم فى سرائرهم و تطلع عليهم فى ضمائرهم و تعلم مبلغ بصائرهم. فاسرار هم لك مكشوفه و ثقلوبهم اليك ملهوفه. ان او حشتم الغربه آنسهم ذكرك و ان صبت عليهم المصائب لجووا الى الاستجاره بك، علما بان ازمه الامور بيدك و مصادرها عن قضائك.' [ نهج البلاغه، دعاى 227. ]

"نيايشى است از آن حضرت"

بار خدايا، تو خود ياران خويش را آشناتر همدمى و هم براى آنان كه بر پشتيبانى تو تكيه دارند، در خلوت رازهاشان گواه آنانى و از درونشان آگاه و بر ميدان ديدشان دانا! بدين سان، اسرار آن برايت هويدا و قلبهاشان در پيشگاهت شيفته و شيدا است. اگر تنهايى به هراسشان افكند، با ياد تو انس گيرند و اگر از هر سو بر سرشان بلا ببارد به، حضرتت پناه آورند با اين آگاهى كامل كه رشته ى تمامى جريانها در دست توانمند تو باشد و مجارى صدور امورشان جز به قضاى تو نباشد. [ نهج البلاغه خورشيد بى غروب، ترجمه و تاليفعبدالمجيد معديخواه، چاپ اول، نشر ذره، 1374 ش. ص 258. ]

نهج البلاغه

ترجمه ى عبدالمحمد آيتى كه ترجمه اى است روان و روشن و سليس.

نمونه ى ترجمه

"و من كلام له

عليه السلام كان كثيرا ما ينادى اصحابه"

'تجهزوا رحمكم الله! فقد نودى فيكم بالرحيل و اقلوا العرجه على الدنيا و انقلبوا بصالح ما بحضرتكم من الزاد. فان امامكم عقب كوودا و منازل مخوفه مهلوه، لابد من الورود عليها و الوقوف عندها. و اعلموا ان ملاحظ النيه نحوكم دانيه و كانكم بمخالبها و قد نشبت فيكم و قد ذهمتكم فيها مفظعات الامور و معضلات المحذور. فقطعوا علائق الدنيا و ساتظهروا بزاد التقوى.' [ نهج البلاغه، كلام 204. ]

"سخنى است از آن حضرت

همواره در ميان اصحاب خود چنين ندا مى كرد"

مهيا شويد- خدايتان رحمت كناد- كه در ميان شما بانگ رحيل در داده اند. درنگ خويش در دنيا كمتر سازيد و همراه توشه هاى نيكويى كه با خود برداشته ايد، بازگرديد، زيرا روياروى شما گردنه اى است كه از آن بسختى توان گذشت. منزلهايى است وحشتناك و هول انگيز، كه بناچار بر آنها داخل خواهيد شد و در آنجا درنگ خواهيد كرد. بدانيد، كه مرگ از نزديك به گوشه ى چشم در شما مى نگرد و چنانكه پندارى، در چنگالهاى آن گرفتار آمده ايد، ناخن در تنتان فرو برده است. كارهاى بس دشوار و رنجهاى كمر شكن آن شما را در بر گرفته. پس پيوند خود با دنيا ببريد و به توشه ى تقوا پشت خود قوى سازيد. [ نهج البلاغه، ترجمه ى ترجمه ى عبدالمحمد آيتى، ج 1، ص 214. ]