ريختم با نوجوانى باز طرح زندگانى آرى آرى نوجوانى مي توان از سرگرفتن گرچه دانم آسمان كردت بلاى جان وليكن ناله ى ناى دلم گوش سيه چشمان نوازد گوش بر زنگ صداى كودكانم تا چه باشد زندگانى گر كسى بى عشق خواهد من نخواهم گر حيات جاودان بى عشق باشد مرگ باشدشهريارا سيل اشكم را روان مي خواهم و بس شهريارا سيل اشكم را روان مي خواهم و بس
تا مگر پيرانه سر از سر بگيرم نوجوانى گر توان با نوجوانان ريخت، طرح زندگانى من به جان خواهم ترا عشق اى بلاى آسمانى كاين پريشان موغزالان را بسى كردم شبانى كاروان گم كرده را بانگ دراى كاروانى راستى بى عشق زندان است بر من زندگانى ليك مرگ عاشقان باشد حيات جاودانىتا مگر طبعم ز سيل اشكم آموزد روانى تا مگر طبعم ز سيل اشكم آموزد روانى
لطفا منتظر باشید ...
