كاش پيوسته گل و سبزه و صحرا باشد زلف دوشيزه ى گل باشد و غماز نسيم سر به صحرا نهد آشفته تر از باد بهار رستخيز چمن و شاهد و ساقى مخمور يار قند غزلش بر لب و آب آينه گون لاله افروخته بر سينه مواج چمن اين شكرخواب جوانى است كه چون باد گذشت گوهر از جنت عقبا طلب اى دل ورنهشهرياراز رخ احباب نظر باز مگير شهرياراز رخ احباب نظر باز مگير
گلرخان را سر گلگشت و تماشا باشد بلبل شيفته، شوريده و شيدا باشد هر كه با آن سر زلفش سر سودا باشد چنگ و نى باشد و مى باشد و مينا باشد طوطى جانم از آن پسته شكرخا باشد چون چراغ كرجي ها كه به دريا باشد واى از اين عمر كه افسانه و ريا باشد خزفست آنچه كه در چنته دنيا باشدكه دگر قسمت ديدار نه پيدا باشد كه دگر قسمت ديدار نه پيدا باشد