لطفا منتظر باشید ...
خطبه 182-آفريدگار توانا
از سخنان حضرتش عليه السلامدر توانايى خداوند و ارزش قرآن و سفارش به تقوى
خداى فرازمند
ستايش خداى را كه شناخته است بى ديدنى، كه آفريدگار است بى رنجى. آفريدگان را به توانش آفريد و خداوندگاران را به شكوهش بنده ساخت و بزرگواران را به بخشش سرورى داد. هموست كه آفريدگانش را در دنيا جاى داد و فرستادگانش را سوى پريان و آدميان برانگيخت، تا برايشان از چهره ى دنيا پرده بردارند و از زيان هايش زنهارندشان و پندهايش را آموزندشان و بدى هايش را آگاهندشان و با اندرزى از دگرگون شدن تندرستى ها و بيمارهايش و روا و ناروايش و آنچه را خداى از بهشت و دوزخ و بزرگوارى و خوارى به فرمانبران و نافرمانان شان وعده داده در آيندشان. به آفريدگاريش مى ستايمش آن سان كه از آفريدگانش خواسته تا ستايندش و براى هر پديده اى اندازه اى و براى هر اندازه اى فرجامى و براى هر فرجامى نامه اى نهاد!ارزش قرآن
پس قرآن فرمانده است و بازدارنده، خموش است و گويا. حجت خداى بر آفريدگانش. بر آن پيمان شان گرفت و جان هاشان را در گرو پيمان شان هشت. و نورش را به پايان رساند و آيينش را به آن سرشار ساخت و پيامبرش صلى الله عليه و آله و سلم را آنك كه رهنمودهاى رستگارى آفريدگان را هشت ميراند. پس خداى سبحان را بزرگ داريدش آن سان كه خودش را بزرگ داشته، كه بر شما چيزى از آيينش نپوشاند و چيزى را كه خشنود كندش يا خشنود نسازدش فرونگذاشت، مگر كه برايش نشانى آشكار يا آيتى استوار نهاد كه از آن بازدارد يا به آن فراخواند! پس خشنودى و ناخشنوديش در آنچه بوده و هست يكسان است. و بدانيد كه به آنچه بر پيشينيان تان خشم گرفته هرگز از شما خشنود نايد و به آنچه از پيشينيانتان خشنوده هرگز بر شما خشم نگيرد، كه همانا شما در رهى روشن مى رويد و به بازنا سخنى مى گوييد كه پيشينيانتان گفتندش. حقا كه نياز دنياتان را بسنديدتان و بر سپاس انگيخت تان و يادآورى را بر زبانهاتان بايسته ساخت!سفارش به پروا
و به پروا سفارش كردتان و پايانه ى خشنوديش و خواسته اش از آفريدگانش نهادش، پس خداى را پرواييد كه در زير نگاهش هستيد و جان تان دست اوست و دگرگون ساختن تان در توان اوست، گر پوشيدش داندش و گر كنيدش نگاردش و حقا كه بر آن گرامى نگهبانانى گماشته كه درستى را نيندازند و نادرستى را ننگارند و بدانيد كه »هر كه خداى را پروايد برايش رستنگهى نهد« قرآن 65 / 2. از آشوب ها و روشنايى از تاريكى ها و در آنچه دلش خواهد جاودانه سازدش و نزدش در گرامى جايگه نشاندش، در سرايى كه براى خويش ساخته اش، سايه اش عرشش و روشنايش شكوهش و ديدارگرانش فرشتگانش و هم نشينانش فرستادگانش، پس سوى رستخيز شتابيد و فرجام ها را پيشى گيريد، كه نزديك است مردم آرزو از دست دهند و مرگ گيردشان و در توبه بر آنان بسته آيد. حقا كه چون پيشينيان تان گرديد كه بازگشت به دنيا را خواهند تا نيك كردار ورزند و شما در راهيد، در سفرى از سرايى كه سراى تان نيست و حقا كه در آن به كوچيدن بار يافتيد و در آن به توشه گيرى فرمان گرفتيد و بدانيد كه اين پوست نازك را پايدارى بر آتش نيست، پس به خويشتن تان دل سوزيد كه در سختى هاى دنيا آزموديدش!آيا بى تابى يكى تان را از خارى كه خلدش و فتادنى كه خونى كندش و گداخته اى كه سوزاندش ديده ايد!؟ پس آنك كه ميان دو طبقه از آتش، هم بستر سنگى و همره شيطانى باشد چگونه خواهد بود! آيا مى دانيد كه مالك كارگزار دوزخ آنك كه بر آتش خشم گيرد پاره هاى آتش از خشمش يكديگر را در هم شكنند، و آنك كه بازداردش بى تاب از بازداشتنش ميان دروازه هايش جهد!اى آن كهن سال پيرى كه سالخوردگى پير ساخته اش! آنك كه گردن بندهاى آتشين به استخوان هاى گردن پيچد و زنجيزهاى دست و پا كشايند تا آنجا كه گوشت بازوها را خورند، چگونه اى؟! اى گروه بندگان! خداى را، خداى را پرواييد، در تندرستى پيش از بيمارى، آنك كه تندرستيد، در گشاده بالى پيش از تنگنايى! پس در رهانيدن گردن هاتان كوشيد ز آن پيش كه گردن گيرها بندندشان! ديدگان تان را به شب زنده دارى بازداريد و شكم هاتان را زار سازيد و گام هاتان را كار گيريد و دارايى هاتان را دهيد و از تن هاتان گيريد و با آن بر روان هاتان بخشاييد و از دادن تن هاتان به روان هاتان دريغ نورزيد، كه خداوند سبحان فرمود: »گر خداى را يارى كنيد يارى كندتان و گام هاتان را استوار سازد« قرآن 47 / 7. و خداى فرازمند فرمود: »كيست كه خداى را وامى نيكو وام دهد تا برايش دو چندان كندش و او را پاداشى بزرگوارانه است« قرآن 57 / 10. پس از سر خوارى يارى نخواهدتان و از سر نادارى وام نگيردتان، كسى يارى خواهدتان كه »او راست لشكريان آسمان ها و زمين و هموست تواناى خردمند«، با الهام از آيه هاى قرآن. و كسى وام گيردتان كه »او راست گنجينه هاى آسمان ها و زمين و هموست بى نياز ستوده«، با الهام از آيه هاى قرآن. و تنها خواهد كه »آزمايدتان كه كدام يك تان نكوترين كردار ورزيد« قرآن 67 / 2. پس با كردارهاتان شتابيد تا با همسايگان خداى در سرايش باشيد. كه فرستادگانش را همراه شان كند و فرشتگانش را ديدارشان فرستد و گوش هاشان را نوازد تا هرگز آواى آتش را نشنوند و تن هاشان را استوار سازد تا هرگز رنج و شكنجى نبينند كه »آن دهش خداى است و هر كه را خواهد دهدش، كه خداى داراى دهش بيكران است«.قرآن 62 / 3.آنچه را مى شنويد مى گويم و خداى يارى رسان است بر جانم و جان هاتان و هموست بسنده ى ما و نيكو كارگزارى است!
