حضرتش عليه السلام فرمود:رشك دوست از سستى دوستى بود!
حکمت 210
حضرتش عليه السلام فرمود:بيشترين شكستگه خردها زير تابش خواهش ها بود!
حکمت 211
حضرتش عليه السلام فرمود:داورى با گمان درباره ى مورد اعتماد از دادورزى نبود!
حکمت 212
حضرتش عليه السلام فرمود:ستم بر بندگان بد توشه اى بود در رستخيز!
حکمت 213
حضرتش عليه السلام فرمود:از برترين كرده هاى بزرگوار، چشم پوشيش زانچه داند بود!
حکمت 214
حضرتش عليه السلام فرمود:هر كه را شرم جامه اش را پوشاندش، مردم كاستيش را نبينند!
حکمت 215
حضرتش عليه السلام فرمود:ارجمندى به خموشى بسيار بود و دوستداران به دادورزى فزونند و ارزشها به نيك ورزى والايند و دهش به فروتنى پايان يابد و بزرگوارى به پذيرش روزى بايسته بود و دشمن به شيوه ى دادمندى چيريده شود و به بردبارى در برابر نادان ياوران بر او فزونند!
حکمت 216
حضرتش عليه السلام فرمود:شگفتا وز فراموشى رشك ورزان از تندرستى تن ها!
حکمت 217
حضرتش عليه السلام فرمود:آزمند در بند خوارى بود!
حکمت 218
حضرتش عليه السلام فرمود:آنك كه از وى ز ايمان پرسيده شد
ايمان شناخت به دل بود و آوردن به زبان و انجام به اندام!