حکمت 239 - ترجمه نهج البلاغه نسخه متنی

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

ترجمه نهج البلاغه - نسخه متنی

محمود رضا افتخار زاده

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

حکمت 239

حضرتش عليه السلام فرمود:

جوانمردى مهربانانه تر ز خويشاوندى بود!

حکمت 240

حضرتش عليه السلام فرمود:

هر كه به تو خوش گمان بود، گمانش را باور كن!

حکمت 241

حضرتش عليه السلام فرمود:

برترين كردارها آن بود كه خويشتنت را بر آن واداشته اى!

حکمت 242

حضرتش عليه السلام فرمود:

خداى سبحان را شناختم به بهم زدن اراده ها و گسستن انديشه ها و شكستن خواسته ها!

حکمت 243

حضرتش عليه السلام فرمود:

تلخى دنيا، شيرينى آخرت بود و شيرينى دنيا، تلخى آخرت!

حکمت 244

حضرتش عليه السلام فرمود:

خداوند ايمان را بايسته كرد تا پاكيزنده از انبازيدن بود و نماز را بازدارنده از سركشى و زكات را رساناى روزى و روزه را آزمون پيراستن بندگان و حج را ابزار نزديكى آيين داران و جهاد را شكوه اسلام و امر به معروف را بهسازى توده ها و نهى از منكر را بازدارنده ى نابخردان و پيوند خويشاوندى را فزوننده ى شمار و قصاص را نگهدارنده ى خون ها و انجام حدود را بزرگداشت حرمت ها و نياشاميدن مى را نگهدار خرد و دورى از دزدى را زمينه ساز پاكدامنى و واهشتن زنا را استوار كردن نژاد و واهشتن لواط را فزونيدن تبار و گواهيدن ها را پشتوانه ى حقوق وازده و واهشتن دروغ را بزرگداشت راستى و آشتى را رامش از بيم آورها و سپرده دارى را سامان امت و فرمانبرى را بزرگداشت راهبرى نهاد!

حکمت 245

حضرتش عليه السلام فرمود:

ستمگر را سوگند دهيد، آنك كه سوگندش را خواهيد، به اينكه: از توان خداوند و نيرويش برون است، هرگاه دروغانه به اين سوگند سوگند خورد، كيفر شتابد و هرگاه سوگند خورد: به خداوندى كه جز او خدايى نيست، كيفر نشتابد، چرا كه خداوند فرازمند را يكتا دانسته!

حکمت 246

حضرتش عليه السلام فرمود:

اى آدمى زاد! اختيار دار دارايى خويش باش و در آن چنان كن كه خواهى پس از تو در آن چنان شود!

حکمت 247

حضرتش عليه السلام فرمود:

تندخويى گونه اى ز ديوانگى است، چرا كه تندخو پشيمان شود و گر پشيمان نايد ديوانگيش پايدارست!

حکمت 248

حضرتش عليه السلام فرمود:

تندرستى تن از رشك اندك بود!

/ 257