حضرتش عليه السلام فرمود:جوانمردى مهربانانه تر ز خويشاوندى بود!
حکمت 240
حضرتش عليه السلام فرمود:هر كه به تو خوش گمان بود، گمانش را باور كن!
حکمت 241
حضرتش عليه السلام فرمود:برترين كردارها آن بود كه خويشتنت را بر آن واداشته اى!
حکمت 242
حضرتش عليه السلام فرمود:خداى سبحان را شناختم به بهم زدن اراده ها و گسستن انديشه ها و شكستن خواسته ها!
حکمت 243
حضرتش عليه السلام فرمود:تلخى دنيا، شيرينى آخرت بود و شيرينى دنيا، تلخى آخرت!
حکمت 244
حضرتش عليه السلام فرمود:خداوند ايمان را بايسته كرد تا پاكيزنده از انبازيدن بود و نماز را بازدارنده از سركشى و زكات را رساناى روزى و روزه را آزمون پيراستن بندگان و حج را ابزار نزديكى آيين داران و جهاد را شكوه اسلام و امر به معروف را بهسازى توده ها و نهى از منكر را بازدارنده ى نابخردان و پيوند خويشاوندى را فزوننده ى شمار و قصاص را نگهدارنده ى خون ها و انجام حدود را بزرگداشت حرمت ها و نياشاميدن مى را نگهدار خرد و دورى از دزدى را زمينه ساز پاكدامنى و واهشتن زنا را استوار كردن نژاد و واهشتن لواط را فزونيدن تبار و گواهيدن ها را پشتوانه ى حقوق وازده و واهشتن دروغ را بزرگداشت راستى و آشتى را رامش از بيم آورها و سپرده دارى را سامان امت و فرمانبرى را بزرگداشت راهبرى نهاد!
حکمت 245
حضرتش عليه السلام فرمود:ستمگر را سوگند دهيد، آنك كه سوگندش را خواهيد، به اينكه: از توان خداوند و نيرويش برون است، هرگاه دروغانه به اين سوگند سوگند خورد، كيفر شتابد و هرگاه سوگند خورد: به خداوندى كه جز او خدايى نيست، كيفر نشتابد، چرا كه خداوند فرازمند را يكتا دانسته!
حکمت 246
حضرتش عليه السلام فرمود:اى آدمى زاد! اختيار دار دارايى خويش باش و در آن چنان كن كه خواهى پس از تو در آن چنان شود!
حکمت 247
حضرتش عليه السلام فرمود:تندخويى گونه اى ز ديوانگى است، چرا كه تندخو پشيمان شود و گر پشيمان نايد ديوانگيش پايدارست!
حکمت 248
حضرتش عليه السلام فرمود:تندرستى تن از رشك اندك بود!