خطبه 018-نكوهش اختلاف عالمان
از سخنان حضرتش عليه السلامدر نكوهش راى چند گون دانشمندان
سرزنش خودرايان
بر يكى شان موضوعى در حكمى از احكام عرضه مى شود، در آن به راى خويش حكم مى كند، سپس همان موضوع بى كم و كاست به ديگرى عرضه مى شود، در آن برخلاف آن يكى حكم مى دهد! آنگاه داوران همه با همان موضوع نزد پيشوايى كه داورى شان داده گرد مى آيند، راى همه شان را تاييد مى كند! با آنكه خداى شان يكى، پيامبرشان يكى، كتاب شان يكى است! آيا خداى سبحان به اختلاف فرمان شان داده كه اطاعتش كنند! يا كه از اختلاف بازشان داشته و نافرمانيش كرده اند؟! يا خداى سبحان آيين ناتمامى را فرستاده و از آنان يارى خواسته تا تمامش كنند! يا كه انبازان خدايند و بر آنان است كه بگويند و بر خداست كه پذيرد! يا كه خداى سبحان آيين كاملى فرستاده و پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم در رساندنش و انجام آن كوتاهى ورزيده! حال آنكه خداى سبحان فرمايد: »ما در قرآن چيزى را فروگذار نكرده ايم« قرآن 6 / 38. و در آن بيان هر چيزى است و فرموده كه بخش هاى قرآن يكديگر را تاييد كنند، اشاره به آيه اى در قرآن 16 / 89. و در آن اختلافى نيست، خداى سبحان فرموده: »و اگر قرآن از نزد جز خدا بود در آن اختلاف بسيار مى ديدند«، قرآن 4 / 84. همانا كه قرآن برونش بس زيبا و درونش بس ژرف است، شگفتى هايش پايدار ماند و شگفتارهايش پايان نيابد، با قرآن است كه تيرگى ها زدوده شود!