خطبه 193-هنگام به خاكسپارى فاطمه
از سخنان حضرتش عليه السلامبه هنگام دفن سرور زنان فاطمه عليهاالسلام كنار گورش با پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم راز و نياز مى كرد
اى فرستاده ى خدا! از من تو را درود باد و از دخترت، آن آرميده در كنارت، و آن به تو زود پيوسته! اى فرستاده ى خدا! بردباريم از دورى دخترت اندك و شكيباييم از جداييش ناچيز، جز تاسى به اندوه بزرگ جداييت و مرگ بس ناگوارت كه برايم جاى دلدارى است، حقا كه در گودى گورت بر بالين خاك هشتمت و روانت ميان گردن و سينه ام پر كشيد، »پس كه ما از خداييم و سوى او روانيم«.قرآن 2 / 156. حقا كه آن سپرده بازآمد و آن گروگان آزاد شد، اما اندوهم پايدار و شبم بيدار، تا كه خداى سرايت را كه تو در آن نشيمنى برايم گزيند و دخترت به زودى از هميارى امتت در ستم بر او آگهدت، از او بپرس و چگونگى را از او جويا شو، هنوز ديرى نپاييده و يادت از يادها نرفته و درود بر شما دوتا، درود خرسندى نه كينه مندى و نه رنجمندى، كه گر رود نه از دلتنگى و گر ماند نه از بدگمانى به آنچه خداى نويد داده بردباران را!
خطبه 194-پرداختن به آخرت
از سخنان حضرتش عليه السلامدر پرهيز از دنيا و شيفتگى به آخرت
اى مردم! هان كه دنيا سراى گذار است و آخرت سراى پايدار، پس از گذرگه تان براى پايدارگه تان گيريد و نزد آنكه رازهاتان را داند پرده هاتان را ندريد و از دنيا دل هاتان را رانيد، زان پيش كه از آن تن هاتان رواند، در دنيا آزموده شويد و براى جز آن آفريده شديد، هان كه مردم آنك كه آدمى مى ميرد گويند: چه هشته؟ و فرشتگان گويند: چه پيش فرستاده؟ خداى پدرتان را آمرزد! پس بخشى را پيش فرستيد كه برايتان وام باشد و همه را نگذاريد كه بار بر شما باشد!