حضرتش عليه السلام فرمود:بر بهترين اين امت از كيفر خداى ايمن مباش، به فرموده ى خداى فرازمند كه: »كيفر خداى را نياسايند جز گروه زيان كاران«، قرآن 7 / 99. و بر بدترين اين امت از بخشش خداى نوميد نباش، به فرموده ى خداى فرازمند كه: »از بخشش خداى نوميد نايند جز گروه كافران«!قرآن 12 / 87.
حکمت 370
حضرتش عليه السلام فرمود:آزمندى گرد آور همه ى كاستى ها بود و آن لگامى است كه به هر بدى كشاند!
حکمت 371
حضرتش عليه السلام فرمود:اى آدمى زاد! روزى دو گونه بود: روزيى كه جوييش و روزيى كه جويدت، كه گر نيابيش آيدت! پس اندوه سالت را بر اندوه روزت مكش، هر روزى آنچه در آن بود بس آيدت و گر آن سال ز فرجامت بود خداى فرازمند در هر روز تازه اى آنچه برايت پخشيده دهدت و گر آن سال ز فرجامت نبود، پس چرا اندوه چيزى را خورى كه تو را نيست و جوينده اى به روزيت هرگز پيشى نگيردت و چيرايى بر آن هرگز نچيردت و آنچه برايت مقدر شده هرگز دير نايدت!
حکمت 372
حضرتش عليه السلام فرمود:بسا پذيراى روزى كه سر نرساندش و دهش مند رشكيده اى در آغاز شبش كه در پايانش بر او گريان بوند!
حکمت 373
حضرتش عليه السلام فرمود:سخن در بند توست تا آنگه كه به آن نگفته اى، آنك كه به آن گفتى تو در بند آنى! پس زبانت را نگهدار، آن سان كه زر و سيمت را نگه مى دارى، بسا سخنى كه دهشى را برد و كيفرى را آورد!
حکمت 374
حضرتش عليه السلام فرمود:آنچه را نمى دانى نگو، بلكه آنچه را هم مى دانى نگو، چرا كه خداوند بر همه ى اندام هايت بايسته هايى را بايسته كرده كه روز رستخيز به آنها بر تو برهان آورد!
حکمت 375
حضرتش عليه السلام فرمود:زنهار كه خداى آنكاى نافرمانيش بيندت و هنگامه ى فرمانبريش نيابدت، تا از زيانكاران بوى، آنك كه توانا شدى بر فرمانبرى خداى توانا باش! و آنك كه ناتوان شدى از نافرمانى خداى ناتوان باش!
حکمت 376
حضرتش عليه السلام فرمود:پشت گرمى به دنيا با آنچه زان به چشم بينى نادانى بود و كوتهى در كردار نيك آنك كه پاداش آن را باور كردى زيان بود و اعتماد به هر كسى پيش از آزمودنش كاستى بود!
حکمت 377
حضرتش عليه السلام فرمود:از پستى دنيا نزد خداى آنكه نافرمانى نشود جز در دنيا و آنچه نزدش بود دست نايد جز به هشتن دنيا!
حکمت 378
حضرتش عليه السلام فرمود:هر كه را كردارش پس اندازد، تبارش پيش نراندش!و به روايتى ديگر:هر كه ارزش خويش را از دست دهد، ارزش نياكانش سود ندهدش!
لطفا منتظر باشید ...
