خطبه 188-در ذكر فضائل خويش
از سخنان حضرتش عليه السلامكه در آن از ارزش هاى وجوديش در پذيرش سخنش و امر و نهيش گويد
حقا كه ياران راز دار محمد صلى الله عليه و آله و سلم دانند كه من ساعتى ناباور به خدا و فرستاده اش نبوده ام و حقا كه در بزنگه هايى كه قهرمانان در آنها پا پى هشته و گام ها در آنها درنگ كرده اند جانم را فدايش كرده ام، با دليريى كه خداى به آن گرامى داشته ام!حقا كه فرستاده ى خدا صلى الله عليه و آله و سلم درگذشت آنى كه سرش بر سينه ام بود و در دستم جانش روان شد، كه آن را بر چهره ام كشيدم. حقا كه غسلش صلى الله عليه و آله و سلم را عهده دار شدم و فرشتگان ياورانم بودند، خانه و سرسراى به فرياد آمد، گروهى مى فروييدند و گروهى مى فراييدند و آواى شان هماره در گوشم بود، بر او درود مى دادند، تا كه در آرامگهش نهاديمش. پس در زندگى و مرگ چه كسى از من به او سزاوارتر؟ پس در پرتو خردهاتان شتابيد، كه بايد انديشه هاتان در جهاد با دشمن تان راست آيد. به آنكه جز او خدايى نيست سوگند كه منم بر ره حق و آنانند بر لغزشگه باطل، آنچه را مى شنويد مى گويم و براى خويش و شما از خداى آمرزش مى خواهم!