خطبه 062-نكوهش دنيا - ترجمه نهج البلاغه نسخه متنی

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

ترجمه نهج البلاغه - نسخه متنی

محمود رضا افتخار زاده

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

خطبه 062-نكوهش دنيا

از سخنان حضرتش عليه السلام
كه در آن از فريب دنيا برحذر مى دارد
هان! كه دنيا سرايى است كه آدمى از آن نرهد مگر به پارسايى در آن و به هيچ چيز دنيوى روى رستگارى نبيند، مردم به آزمون گرفتار دنيايند، آنچه از دنيا براى دنيا گيرندش، از آن بيرون رانده شوند و بازخواست گردند و آنچه از دنيا براى جز دنيا گرفته اند بر آن درآيند و در آن مانند، دنيا نزد خردمندان چون سايه ى گذراست، تا بينيش كه بلند و گسترده است، جمع گردد، تا بينيش كه فزون است، كم گردد!

خطبه 063-تشويق به عمل صالح

از سخنان حضرتش عليه السلام
در شتاب به كردار نيك
بندگان خدا! خداى را پرواييد و با كرده هاتان بر فرجام هاتان پيش افتيد، آنچه را برايتان ماندنى است با آنچه از شما رفتنى است سودا كنيد و توشه مند بكوچيد، حقا كه مى كوچاندتان! آماده ى مرگ شويد كه بر شما سايه افكنده و گروهى را مانيد كه چون بانگ شنوند بيدار شوند و دانند كه دنيا برايشان سرايى ماندنى نيست و عوضش كنند، همانا كه خداى سبحان بيهوده نيافريدتان و بيكاره رهاتان نكرده، ميان هر يك تان و بهشت يا دوزخ تنها مرگ قرار دارد كه بر هر يك درآيد، حقا سرآمدى كه لحظه كاهدش و مرگ بر بادش دهد محكوم به كوته زمانى است، حقا فرجام نهانى كه آمد و رفت شب و روز پيش راندش در خور تند بازآيى است، حقا آينده اى كه با رستگارى يا تيره روزى درآيد شايسته ى بيشترين آمادگى است، پس در دنيا از دنيا توشه گيريد، توشه اى كه در فردا به آن خويشتن را پاس داريد، پس بنده بايد كه پروردگارش را پروايد و خويش را اندرز دهد و توبه اش را پيش اندازد و بر هوسش چيره شود، چرا كه مرگش از او نهان است و آرزويش فريبايش است و شيطان بر او گمارده است ، گناه را برايش آرايد تا به آن دست يازد و اميدش دهد تا توبه را دير آغازد ، تا آنك كه مرگش بر او تازد بيش از هر چيز از تو به بازماند! آه و افسوس! بر فراموش كارى كه عمرش به تباهيش گواهى دهد و روزگارش به تيره روزى رساندش ! از خداى سبحان مى خواهيم كه ما و شما را از كسانى قرار دهد كه دهشى سركشش نكند و آرزويى او را از فرمانبرى پروردگارش بازندارد و پس از مرگ دچار پشيمانى و رنجى نشود!

/ 257