خطبه 124-تعليم ياران در كار جنگ - ترجمه نهج البلاغه نسخه متنی

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

ترجمه نهج البلاغه - نسخه متنی

محمود رضا افتخار زاده

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

خطبه 124-تعليم ياران در كار جنگ

از سخنان حضرتش عليه السلام
در آيين رزم و سر سختى دشمن
زره پوشان را پيش اندازيد و بى زرهان را پس گماريد و دندان ها را بهم فشاريد، كه آن، شمشيرها را از رسيدن به كاسه ى سر بازدارد و در برابر پرش نيزه ها پيچ و تاب خوريد، كه آن هدف گيرى را بهم زند و چشم ها را فروبنديد، كه آن دليرى بيشترى آرد و رامش بيشترى دهد و صداها را فروگيريد، كه آن سستى را دور سازد و پرچم تان را كژ نسازيدش و نرهاييدش و تنها به دست دلاوران تان و پاسداران دارايى و ناموس تان سپاريدش، كه همانا پاى ورزان بر فرود بلاها همانانند كه پيرامون پرچم هاشان چرخند و در برشان گيرند، دور و برشان و پى و پيش شان را دارند، از درفش ها پس نيفتند تا واگذارندشان و بر آنها پيش نيفتند تا تنها گذارندشان. هر يك تان هماوردش را سزا دهد و برادرش را يارى كند و هماويزش را به برادرش وانگذارد، تا بر او هماويزش و هماورد برادرش گرد آيد و به خداى كه گر از شمشير دنيا گريزيد از شمشير آخرت نرهيد، كه شماييد سواركاران عرب و پهلوانان سترگ! همانا كه در گريز، خشم خداى و خوارى پايدار و ننگ جاودانه است. و همانا كه گريزان، نه فزوناى عمرش و نه بازدار ميان خويش و فرجامش! كيست آنكه چون تشنه ى فروداى بر آب، سوى خداى شتابد؟ كه بهشت زير پيكان نيزه ها نهفته است! امروز گفتارها به كردارها آزموده شود! و به خداى كه من به ديدارشان بى تاب ترم از آنان به ديارشان! خدايا! گر حق را برنتابند، گروه شان را پريش و همبستگى شان را پراكن و به گناهان شان تباه شان، كه آنان بى آنكه نيزه ها پياپى درآيدشان تا بادكش شوند و ضربه هايى كه سرها را پراند و استخوان ها را برد و بازوها و پاها را برد، هرگز از مواضع شان دست برندارند و تا كه به دسته هاى پيشتاز پياپى تيرباران گردند و به گردان ها رانده شوند و رسته ها گردان ها را يارى كنند و تا كه سپاه در پى سپاه به سرزمين شان تازند و تا كه اسبان گلوگه سرزمين شان را كوبند و آبگه ها و چراگه هاشان را مالند!

/ 257