لطفا منتظر باشید ...
خطبه 129-درباره پيمانه ها
از سخنان حضرتش عليه السلامدر پرهيز از گوليدن به دنياى فرومايه
بندگان خداى! همانا كه شما و آنچه را از اين دنيا آرزو مى كنيد، ميهمانانى چند روزه و وام دارانى سرآمده ايد، فرجامى سر رسيده و كردارى نگهداشته! چه بسيار كردارمندى تباهيده و رنجورى زيان ديده! حقا در روزگارى مى زييد كه در آن تنها نيكى بس پشت كند و بدى بس رو نمايد و شيطان در تباهيدن مردم بس آز ورزد! پس اين بزنگهى است كه چينه اش چاق شده و نيرنگش گستريده و درندگيش فراهم گشته! هر جا كه خواهى به چشمت در مردم بنگر: آيا جز بينوايى را بينى كه رنج بينوايى كشد، يا توانگرى را كه دهش خداوندى را به ناسپاسى دگريده، يا آزمندى را كه آز در حق خداوندى را فزونى گرفته، يا سركشى را كه گويى گوش هايش از شنيدن اندرزها گران شده! كجايند گزيدگان و نكوكاران تان! كجايند جوانمردان و بخشندگان تان! كجايند پرواپيشگان در داد و ستدشان! و وارستگان در راه و رفتارشان! مگر نه كه همگى از اين ناپايدار بيمايه و گذارى تلخينه كوچيدند؟ و آيا جز در ميان فرومايگانى مانديد كه تنها به نكوهش شان و ناچيز شمردن ارزش شان و زدودن يادشان لب جنبند؟! »پس كه از خداييم و سوى خدا بشويم«.قرآن 2 / 156. »تباهى آشكار شد« قرآن 30 / 41. نه بازدار دگرگوننده اى و نه جلوگير سرزنشگرى! آيا به همين خواهيد كه خداى را در سراى گرامش همسايه بويد و نزدش گرامى دوستانش باشيد! هرگز! بهشت خداى را به فريب نتوان گوليد و خشنودى هايش دست نايد مگر به طاعتش، خداى نفرين كند فرماندهان به نيكى و رهايندگان نيكى را و بازدارندگان از زشتى و كنندگان آن را!
