هر كس خويش را در معرض بدنامى قرار دهد ، نبايد كسى را كه به او بدگمان مى گردد ملامت كند. هر كس فرمانرواى مطلق گردد همه چيز را به خود اختصاص دهد و مخصوص خويش گرداند.
حکمت 152
هر كس تنها به راى خويش تكيه كند هلاك گردد، و هر كس با مردم مشورت كند در خرد آنان شركت جويد.
حکمت 153
هر كه راز خويش پنهان كند اختيار خويش در دست داشته باشد.
حکمت 154
تهيدستى، مرگى است بس دشوار.
حکمت 155
هر كس حق كسى را كه ادا نكرده است ادا كند، وى را بنده احسان خويش گرداند.
حکمت 156
بايد، اطاعت آفريدگان را در كارى كه نافرمانى آفريدگار در آن باشد بجاى نياورى.
حکمت 157
بر آنكس كه در حق خود مسامحه نمايد نبايد عيب گرفت، بلكه آنكس شايسته عيب گويى است كه حق ديگرى را سلب كند.
حکمت 158
خودبينى مانع افزون شدن كمال است.
حکمت 159
مرگ بسى نزديك است و زمان هم صحبتى دنيا بسى كوتاه.
حکمت 160
همانا كه بامدادان، بر آن كس كه دو چشم بينا دارد روشن است.
لطفا منتظر باشید ...
