هر كس سستى را پيروى كند حقوق خويش تباه سازد، و هر كس در پى گفتار سخن چين افتد، دوست يكدل خود از دست بدهد.
حکمت 232
پاره سنگى غصبى كه در سرايى به كار رفته باشد مايه ويرانى آن خانه است. (اين سخن از رسول اكرم نيز نقل شده است و نه عجب اگر اين دو كلام به يكديگر ماند، چه، از يك سرچشمه جوشيده و از يك جام تراويده است)
حکمت 233
روز چيرگى ستمكش بر ستمگر از روز چيرگى ستمگر بر ستمكش سخت تر است.
حکمت 234
به عبادت خداى پرداز اگر چه در زمانى اندك، اما نه چندان كه خود را به رنج اندر افكنى و ميان خويشتن و خداى، پرده حرمت نگاهدار، اگر چه به پرده اى نازك.
خداى را در هر نعمت حقى است. هر كس آن نعمتها پاس دارد، خداى آن نعمتها بر او زياده گرداند، و هر كه در شكر نعمت كوتاهى ورزد، به زوال نعمت حق، خود را به خطر دراندازد.
حکمت 237
وقتى توانايى بكارى، بسيار گردد، رغبت به آن بكاهد.
حکمت 238
زنهار كه از رميدن نعمتهاى خداى بترسيد كه نه هر چه از كف رفت باز پس آيد.
حکمت 239
كرم، مهرانگيزتر از خويشاوندى است.
حکمت 240
هر كس بر تو گمان نيكو برد، گمان او را حقيقت گردان.