كمترين كار كه در پيشگاه الهى بر شما واجب است آنست كه از نعمتهايى كه به شما عنايت فرموده است در نافرمانى او يارى نجوييد.
حکمت 323
همانا كه خداى سبحان ، فراروى آنان كه خرد زبون شهوت دارند طاعت را غنيمت هوشمندان قرار داد.
حکمت 324
قدرت عدل، بر روز زمين از گناهكارى جلوگيرى مى كند.
حکمت 325
در صفت مومن فرمود: مومن را شادى در جبين است و اندوه در دل. سينه همتش از هر چيز گشاده تر و هوى و هوس از هر چيز خوارتر است. از برترى جويى بيزار و از خودنمايى به ننگ است . اندوهش بى پايان و همتش بى كران است. خاموشيش بسيار و وقتش به تفكر مشغول است، بسى شكرگذار و بسى بردبار است غرقه درياى فكرت خويش، از عرض نياز خويشتندار، سبكروح و نرم سرشت، در اراده از سنگ خاره سخت تر و در فروتنى از بنده زر خريد افتاده تر.
حکمت 326
بزرگترين بى نيازى، چشم نداشتن به مال دگران است.
حکمت 327
كسى كه مسئول كارى است تا وظيفه خويش به جاى نياورد آزاد نباشد.
حکمت 328
بنده اگر در مرگ خويشتن و چگونگى آن بنگرد همانا كه آرزو و فريب آن را دشمن گيرد.
حکمت 329
هر كس را در مال دو شريك است: وارث و حوادث.
حکمت 330
آنكه بى عمل از خداى به دعا حاجتى طلبيد همچون تيراندازى است كه با كمان بى زه تير افكند.