لطفا منتظر باشید ...
خطبه 156-سفارش به پرهيزكارى
امام على (ع) مردمان را به پرهيزگارى برمى انگيزد سپاس خداى را كه حمد را كليد ياد خود گردانيد و سبب افزونى فضل خود فرمود و دليل نعمتها و بزرگى خويش نمود. اى بندگان خدا، روزگار همچنان كه بر گذشتگان جريان داشت به مردمى كه باقى هستند نيز جريان خواهد داشت. آنچه از آن روز گرداند و رفت باز نمى گردد و آنچه در آن است جاودانه باقى نخواهد ماند. پايان كارش مانند آغاز آن است، مصيبتهاى آن همانند يكديگر است و رايات آن، پشت يارى به هم داده. گويى براى رساندن به قيامت، شما مردم دنيا را به سرعت مى راند و برمى انگيزد. پس هر كس نفس خود را به غير نفس خود مشغول دارد در ظلمات سرگردان گردد و در هلكات گرفتار آيد و شيطانهاى او، وى را در سركشى او پيش كشانند و زشتى كردارش را در نظرش بيارايند. پس بهشت پايان كار پيشى گيرندگان است و آتش دوزخ پايان كار تقصير كنندگان.اى بندگان خدا، بدانيد كه پرهيزگارى سراى حصارى ارجمند است و ناپرهيزگارى سراى حصارى ناپسند و خوار، كه اهل خود را از زيان و بلا نگاه نمى دارد و كسى را ه به او پناه برد حفظ نمى كند. هان بدانيد كه نيش زهرناك خطاها به پرهيزگارى بريده وبى اثر مى گردد. و با يقين به غايه القصوى و نهايت مطلوب مى توان دست يافت. اى بندگان خدا براى خدا، كسى را كه نزد شما ارجمندترين كس و محبوبترين شخص است بپاييد! همانا كه خدا راه حق را بر شما آشكار كرد و جاده هاى آن را در نظر شما روشن ساخت . پس، شقاوتى ملازم يا سعادتى جاويد. پس، در ايام فنا براى ايام بقا توشه فراهم آوريد. همانا براى آماده كردن توشه آخرت و سير به سعادت با اعمال شايسته كه خدا آدمى را به آن بر مى انگيزد، رهنمونى شده ايد. هر آينه شما مانند سوارانى هستيد بر جاى ايستاده و نمى دانيد در چه هنگام فرمان حركت به شما داده خواهد شد.هان كسى كه براى آخرت آفريده شده است براى دنيا چه مى كند، و با مالى كه به زودى از وى گرفته خواهد شد، و براى او جز آنچه از حق غير در آن مال باقى است و جز حساب آن مال، چيزى نخواهد ماند چه عملى انجام مى دهد؟ اى بندگان خدا همانا كه خدا آنچه از خير وعده داده است جاى اعراض و ترك ندارد و آنچه از شر و بدى نهى فرموده است در آن، جاى اشتياق و رغبت نيست. اى بندگان خدا حذر كنيد از روزى كه كردارهارا وارسى مى كنند و در آن روز، تشويش بسيار مى شود و كودكان از بيم پير مى گردند. اى بندگان خدا بدانيد كه شما را در ضمير نهان از نفس خود پندگويى است و از اعضاى خو چشمهايى. و حافظان راستگويى كه كردار شما را و شماره دم زدن شما را مى نگارند شما را تاريكى شب تيره از چشم آنان نمى پوشاند و در استوار و بسته، مستور نمى دارد و فرداى رستاخيز به امروز چه نزديك است. امروز با آنچه در آن است ميگذرد و فردا فرا مى رسد حالى كه به امروز پيوسته است گويى هر كس از شما در روى زمين به سراى تنهاى خود و به جايى كه گودال گور او را با خط معين كرده اند مى رسد. پس شگفتا از خانه تنهايى، و منزل وحشت، و موضع غربت، گويى صيحه آسمانى در گوش شما طنين افكنده و قيامت بر شما فرود آمده است و شما را احاطه كرده و براى شنودن حكم الهى از گور بيرون آمده ايد. همانا كه باطلها از شما دور شده است و علتها ازشما زائل گرديده و شايسته حقايق شده ايد. در آن روز، هر چيز در جاى مخصوص خود جلوه گر مى گردد. پس، از عبرتها پند گيريد و از گوناگونيها اندرز شنويد و از بيمها سود جوييد.
