حکمت 171 - ترجمه نهج البلاغه نسخه متنی
لطفا منتظر باشید ...
حکمت 171
طمعكارى بردگى پاينده است.حکمت 172
بار سهل انگارى ندامت است، و ميوه دورانديشى سلامت.حکمت 173
در خاموشى گزيدن از سخن حكمت، خير نيست همچنان كه در گفتار به نادانى.حکمت 174
اگر دو دعوى خلاف يكديگر باشد، يكى از آن دو گمراهى است.حکمت 175
از آن هنگام كه با حقيقت آشنا شدم در آن شك نكردم.حکمت 176
نه دروغ گفته ام نه اين نسبت به من داده اند. نه گمراه شده ام، نه كسى به دست من گمراه شده است.حکمت 177
فرداست كه ستمگر انگشت پشيمانى به دندان گزد.حکمت 178
كوچ نزديك است.حکمت 179
هر كه در مقابل حقيقت مقاومت كند هلاك گردد.حکمت 180
كسى را كه شكيبايى نرهاند، بى قرارى هلاك گرداند.
