در مورد دو حكم ... اجماع راى مجلس عالى شما بر اين شد كه دو مرد برگزينند. پس، ما از آن دو ، پيمان گرفتيم كه به قرآن عمل كنند و از آن تجاوز ننمايند و زبانهاشان با آن باشد و دلهاشان پيروان آن، اما پيروى قرآن نكردند. و گمراه شدند و حق را رها كردند حالى كه حق را مى ديدند. ظلم و جور آرزوى آنان بود و كجى و ناراستى راى آنان، و همانا از نخست شرط ما با آنان اين بود كه حكم به حق دهند و به عدالت رفتار كنند و اين شرط بر بدى راى و حكم جور آنان پيشى گرفته بود. هر گرفتارى روى داد در اثر عمل نكردن به قرآن و سنت بود. اين كار وقتى شد كه آن دو نفر با راه حق مخالفت كردند و سخنانى گفتند كه حكمى كه از روى كتاب و سنت باشد آن حكم را نمى پذيرد.
لطفا منتظر باشید ...
