لطفا منتظر باشید ...
خطبه 142-درباره نيكى به نااهل
در نيكويى درباره كسى كه داراى اهليت نيست آن كس كه در غير مورد و درباره غير اهل احسان كند، او را در آنچه كرده باشد جز شكر گويى لئيمان و ثناخوانى اشرار، و سخن مردم نادان حظى نيست تا وقتى به آنان نعمت بخشند گويند: چه دست بخشانيده اى حالى كه در راه خدا بخيل است. موضعهايى كه بايد كار نيكو كرد ... پس كسى كه خدا به او مال داده است بايد آن را به خويشاوندان برساند و با آن ضيافت شايان دهد و زندانى و گرفتار را به آن برهاند و به درويش و وامدار عطا كند و نفس خويش را در اداى حقوق و پيشامدهاى ناگوار در بند سازد تا ثواب به دست آورد. با اين خصال، شرف مكارم دنيا و درك فضائل آخرت حاصل آيد. ان شاءالله.خطبه 143-در طلب باران
در طلب باران هان بدانيد، زمينى كه شما را در برگرفته است و حمل مى كند و آسمانى كه بر بالاى سر شماست فرمانبران پروردگار شمايند، از روى دلسوزى به شما يا به سبب تقرب جستن به شما يا به علت اين كه از شما توقع خير داشته باشند بركات خود را به شما نمى بخشند بلكه فرمان رفته است كه به سود شما باشند و فرمان پذيرفته اند و براى حدود مصالح شما برپاى داشته شده اند، پس بر پاى خواسته اند. خداى، بندگان خود را كه به كارهاى ناشايسته دست مى آلايند با كاستن ميوه ها و حبس كردن بركات، و در فرو بستن به گنجينه هاى خيرات مى آزمايد تا توبه كننده توبه كند، و آنكه مى خواهد از مرتكب شدن گناهان باز ايستد، باز ايستد و پندگيرنده پند گيرد و زجر پذيرنده منزجر گردد. همانا كه خداى سبحان طلب آمرزش را سبب فرود آمدن روزى و رحمت به خلق قرار داد. خداى سبحان در كلمات بزرگوار خود فرمايد: استغفروا ربكم انه كان غفارا يرسل السماء عليكم مدرارا و يمددكم باموال و بنين و يجعل لكم جنات و يجعل لكم انهارا (از پروردگار آمرزش طلبيد كه او آمرزگار است تا از آسمان بر شما باران بباراند و شما را با اموال و فرزندان مدد فرستد و شما را بهشتها بيافريند و رودبارها قراردهد). پس خداى بر آن كس رحمت آورد كه به توبه روى كند و از گناه دست شويد و بر مرگ پيشى گيرد. بار الها ما از زير پرده هاو پوشها و پس از ناله و فرياد چهار پايان و فرزندان به سوى تو بيرون آمده ايم حالى كه به رحمت تو روى داريم و به فضل و نعمت تو اميدواريم و از عذاب و خشم تو بيمناكيم. بار الها: ما را از باران خود سيراب فرماى و از نوميدان مدار و به خشكسالى هلاك مفرماى و ما را به كار سفيهان ما مگير يا ارحم الراحمين. بار الها، ما به سوى تو بيرون آمده ايم از چيزى كه از تو پنهان نيست به تو شكايت كنيم تا هنگامى كه تنگناهاى دشوار ما را بيچاره ساخته و خشكساليها كه آسمان بى باران و زمين بى بر ما را ناگزير به سوى تو رانده است، و رويدادهاى فراوان كه ما را از پاى درآورده و فتنه هاى سخت كه بر ما هجوم آورده از آنچه بر تو پوشيده نيست به تو شكايت مى كنيم. بار الها: از تو مسئلت مى كنيم كه ما را نوميد و غمين باز نگردانى و ما را به سبب گناهانمان مورد خطاب و عتاب قرار ندهى و ما را با كردارهاى ما نسنجى. بار الها باران و بركت خود را بر ما نثار فرماى و روزى و رحمت خود را بر ما بپراكن، و ما را به بارانى سودمند و سيراب كننده و رويا
ننده كه آنچه از دست رفته است به آن برويانى و آنچه را مرگ فرو خورده، زنده فرمايى سيراب كن كه براى فراوانى و شادمانى سودمند باشد و برو بارهاى بسيار فراهم آورد، و زمينهاى مسطح حاصلخيز را سيراب كنى و در دل زمين روان سازى و بر درختان برگ رويانى، و بهاى همه چيز را ارزان گردانى. انك على ما تشاء قدير (همانا كه تو بر آنچه بخواهى توانايى).
