اسوه های قرآنی و شیوه های تبلیغی آنان نسخه متنی

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

اسوه های قرآنی و شیوه های تبلیغی آنان - نسخه متنی

مصطفی عباسی مقدم

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

پيامبر در طول دعوت همه جانبه خود، دوبار رسماً اقدام به عقد اخوت ميان مؤمنان نمود؛ بار اول، پيش از
هجرت ميان مهاجران،(78) كه با توجه به در پيش داشتن مأموريتى سترگ و سرنوشت‏ساز، نيازمند هميارى،
همبستگى و تعاطف بسيار بودند.
عقد اخوت به اين ترتيب بود كه (79)
بار دوم، پس از ورود به مدينه بود كه پيامبر براى بنا كردن جامعه‏اى اسلامى درصدد بود اخوت ايمانى
مهاجران و انصار را از پايه‏هاى مستحكم نظام الهى و اجتماع اسلامى قرار دهد.

فرمود: تَآخَوْا فِى
اللهِ أخَوَيْنِ أخَوَيْن
(در راه خدا، با يكديگر دوبه‏دو برادر شويد.)(80)

و دست على‏بن ابى‏طالب را
گرفت و فرمود: هذا اَخى.(81)

اين عقد اخوت در ميان مردمى كه پيوسته در آتش رقابت‏هاى قبيلگى و چشم و همچشمى‏هاى طايفه‏اى و
تعصبات خونى و نژادى مى‏سوختند، تحولى شگرف برپاكرد و برادرى و همبستگى اسلامى را جايگزين عوامل
جدايى و تفرقه نمود.

6 . مواسات و كمك به هر نحو ممكن

پيامبر(ص)، در سيره تبليغى خود، جايگاه ويژه‏اى براى انجام دادن امور خلايق و برآوردن نيازهاى آنان
معتقد بود و بر اساس مواسات اسلامى، صميمانه در خوشى و ناخوشى، شدت و فرج، راحت و غم مردم با ايشان
همراهى و همدردى مى‏كرد و از هيچ كمكى به مؤمنان دريغ نمى‏فرمود، در معانى الاخبار آمده‏است:

مَن سألَهُ حاجةً لم يَرْجِع إلّا بِها أو بميسورٍ من القولِ؛(82)

هر كس از او حاجتى خواست، از محضر او بازنگشت مگر با حاجت برآورده و يا سخن و پاسخى نيكو.

او حتى در حال نماز، حاجت نيازمندان را در نظر داشت؛

رسول‏خدا(ص) هرگاه در حال نماز بود و كسى در كنار او مى‏نشست، نماز را كوتاه‏مى‏كرد و به او
مى‏گفت: حاجتى دارى؟

پس چون نياز او را برآورده مى‏كرد به نماز بازمى‏گشت.(83)

نيز از امام صادق(ع) نقل شده است كه؛ (84)

از سوى ديگر، براى تعميم اين خصلت نيكو در جامعه، با بيان شيوا و مؤثر خود چنين سفارش مى‏فرمود:

مَثَل المؤمنينَ فى تَوادِّهِم و تعاطُفِهمْ و تَراحُمهِم مَثَلُ الجَسدِ اِذَا اشتَكى‏ منهُ
شى‏ءٌ تداعىَ‏لَهُ سائِرُ الجسدِ بالسَّهَرِ وَالحُمّى‏؛(85)

مثل مؤمنان در پيوند و دوستى و رحمت به هم مانند يك پيكر زنده است كه اگر عضوى از آن به درد آيد ساير
اجزاى پيكر با تب و بيدارى با آن همدردى مى‏كنند.

/ 429