نوح كه شيخ الانبياست، نخستين كسى است كه اين راه را عملاً پيمود و هر آنچه از نيرو و تصميم داشت به
سختى و با مشقت بسيار به كار بست. گفتوگوى او با خدا، اين موضوع را آشكار مىكند؛ گفتوگويى كه
بيانگر رنجهاى روحى و دردهاى باطنى و مشقتهاى بدنى او در راه تبليغ است؛ چرا كه هيچ راهى نبود مگر
آن كه براى هدايت قومش پيش گرفت و تمام فرصت خود را براى اين منظور اختصاص داد.(16)
ج) بهره بردارى از تمام فرصتها و شيوهها
قرآن كريم داستان دعوت نوح را به عنوان نمونه دعوتهاى الهى، با تفصيلى بيشتر از ساير دعوتهاآورده و اين بيانگر اهميت و اعتبار دعوت و شيوههاى تبليغى آن پيامبر بزرگوار است. وى در دوران
طولانى دعوت خود، هر شيوهاى را آزموده و هر راه مشروعى را براى راهنمايى قومش پيمود. سيد قطب در اين
باره مىگويد:نوح همه اسلوبهاى دعوت را به كار گرفته، گاهى با صداى بلند و به طور آشكار، و گاهى در خفا، و گاهى
نيز بين دعوت پنهانى و علنى جمع كرده است.(17)مرحوم علامه طباطبايى نيز با اشاره به آيه
اعلان و اسرار در آيه متقابلند؛ يعنى من به صورت آشكار و پنهانى آنها را دعوت كردم؛ يكبار سرّى و در
خفا و ديگر به صورت علنى به دعوت آنها پرداختم... منظور اين است كه نوح در امر دعوت هر راهى را رفته و
هر شيوه ممكنى را آزموده است.(18)از طرفى، تنوع شيوهها و ابزارها، لازمه يك تبليغ 950 ساله است. چنان كه مؤلف تفسير فى ظلال القرآن
مىگويد:نوح قصد داشت با استفاده از شيوههاى متفاوت و وسايل مختلف و اساليب متنوع، دريك جهاد طولانى با
صبرى عظيم كه 950 سال به طول انجاميد، دعوت خود را بهگوش و دل قومش وارد كند.(19)