اسوه های قرآنی و شیوه های تبلیغی آنان نسخه متنی

هرچند، نوح دعوت را با انذار آغاز مى‏كند اما آن را با نوعى عاطفه و شفقت ورزى همراه مى‏سازد، تا دل
مخاطبان را نرم سازد؛ مى‏گويد: من براى شما از عذاب روز دردناك مى‏ترسم.

در جاى ديگر، قرآن هشدار
نوح را چنين حكايت مى‏فرمايد:

لَقَدْ أَرْسَلْنا نُوحاً إِلى‏ قَوْمِهِ فَقالَ يا قَوْمِ اعْبُدُوا اللَّهَ ما لَكُمْ مِنْ
إلهٍ غَيْرُهُ إِنِّى أَخافُ عَلَيْكُمْ عَذابَ يَوْمٍ عَظِيمٍ؛(58)

همانا نوح را به سوى قومش فرستاديم. پس گفت اى قوم من، خدا را بپرستيد كه براى شما جز او معبودى نيست.
من از عذاب روزى سترگ بر شما مى‏هراسم.

و در سوره نوح مى‏فرمايد:

إِنّا أَرْسَلْنا نُوحاً إِلى‏ قَوْمِهِ أَنْ أَنْذِرْ قَوْمَكَ مِنْ قَبْلِ أَنْ يَأْتِيَهُمْ
عَذابٌ أَلِيمٌ قالَ يا قَوْمِ إِنَّى‏لَكُمْ نَذِيرٌ مُبِينٌ؛(59)

ما نوح را به سوى قومش فرستاديم، كه قومت را پيش از آن كه عذابى دردناك به آنها رسد، هشدار ده. نوح
گفت: اى قوم من، من شما را هشدار دهنده‏اى آشكارم.

در خصوص تأكيد بر انذار و شروع دعوت با آن، در دعوت نوح، ديدگاه‏هايى مطرح شده‏است؛ از ديدگاه
علامه طباطبايى، خلاصه دعوت نوح در انذار او تجلى يافته و جمله‏هاى (60)

ديدگاه ديگر از آن سيد قطب در تفسير فى ظلال القرآن است كه مى‏گويد:

چون قوم نوح داراى حالتى از اعراض و استكبار و عناد و ضلال بودند، خداوند انذار را مناسب‏ترين خلاصه
و اجمال براى رسالت او و آغاز دعوتش قرار داد.(61)