4 . اهتمام به نماز و زكات
هرچند از مشاركت و تلاش در ساختن كعبه، توجه عميق اسماعيل به مهمترين شكل عبادت در خانه خدا يعنىنماز آشكار مىگردد، اما تصريح قرآن به عنايت جدى او به تعميم فرهنگ نماز، بيانگر اوج اهميت نماز و
عشق به ياد خدا در شخصيت اين پيامبر بزرگ است؛وَكانَ يَأْمُرُ أَهْلَهُ بِالصَّلوةِ وَالزَّكوةِ...(11) (و خاندان خود را به نماز و زكات
فرمانمىداد.) امركردن خانواده به نماز به مفهوم انحصار دعوت به نماز و زكات در يك خاندان نيست،
بلكه دعوت خويشان به مثابه شروع دعوت فراگير براى گسترش فرهنگ نماز در ميان تمام طبقات جامعه است كه
در سيره تبليغى بسيارى از انبيا چون ابراهيم، محمد و نوح نيز به نحو چشمگيرى مشهود است؛نخستين مرحله براى تبليغ رسالت، شروع از خانواده خويش است كه از همه به انسان نزديكتر هستند و به
همين دليل پيامبر اسلام، نخست دعوت خود را از خديجه، همسر گرامىاش و على پسر عمويش شروع كرد.(12)
5 . تسليم دربرابر دستور الهى
اطاعت محض و بى چون و چراى اوامر الهى جز از انسانهاى شايسته و بندگان مقرب بر نمىآيد. اسماعيل درمقاطع مختلف حيات پر ثمر خويش مطيع فرمانهاى الهى بود؛ گاهى با راهنمايى و پيشتازى پدر به انجام
امر الهى مبنى بر ساختن كعبه همت نمود و زمانى به لحاظ رسالت آسمانىاش به ارشاد مردم و تعليم نماز و
مناسك پرداخت و زمانى ديگر در اوج خداباورى و رضا به قضاى الهى حاضر شد جان خويش بر سر فرمان الهى
بنهد؛ چون ابراهيم روياى صادق خويش را برايش بازگفت، با دلى آرام و ضميرى مطمئن و بدون ذرهاى
امتناع يا احتياط و بدون تأنى، پدر را به انجام دادن فرمان الهى ترغيب كرد و براى خود آرزوى استقامت
و بردبارى نمود؛قالَ يا بُنَىَّ إِنِّى أَرى فِى المَنامِ أَنِّى أَذبَحُكَ فَانْظُرْ ماذا تَرى قالَ يا
أَبَتِ افْعَلْ ما تُؤْمَرُ سَتَجِدُنِى إِنْ شاءَ اللَّهُ مِنَ الصّابِرِينَ؛(13)