اسوه های قرآنی و شیوه های تبلیغی آنان نسخه متنی

اینجــــا یک کتابخانه دیجیتالی است

با بیش از 100000 منبع الکترونیکی رایگان به زبان فارسی ، عربی و انگلیسی

اسوه های قرآنی و شیوه های تبلیغی آنان - نسخه متنی

مصطفی عباسی مقدم

| نمايش فراداده ، افزودن یک نقد و بررسی
افزودن به کتابخانه شخصی
ارسال به دوستان
جستجو در متن کتاب
بیشتر
تنظیمات قلم

فونت

اندازه قلم

+ - پیش فرض

حالت نمایش

روز نیمروز شب
جستجو در لغت نامه
بیشتر
لیست موضوعات
توضیحات
افزودن یادداشت جدید

ب) زمينه‏سازى براى تأثيرگذارى بيشتر دعوت

بى ترديد موفقيت و اثر بخشى دعوت‏ها و عملكردهاى تبليغى به زمينه‏هاى فراهم شده بستگى دارد. يوسف
اين اصل اساسى را در دعوت خود به‏خوبى درك و رعايت فرموده و در هر فرصت با زمينه‏سازى مناسب اقدام
به نشر دعوت نموده است؛ او خداشناسى را يكباره و بدون مقدمه بيان نمى‏كند، بلكه پس از تعبير
خواب‏هايى چند براى همراهان و جلب اعتماد ايشان و طرح جملاتى حساب شده ذهنشان را ناخودآگاه متوجه
يك موجود برتر و حقيقت والا مى‏نمايد و به موقع به آن تصريح مى‏كند؛ (ذلكما مما علمنى ربى) سپس علت
گرفتارى خود از يك سو و نيل به مقام تعبير رؤيا را از سوى ديگر، براى زمينه‏سازى بيشتر بيان مى‏كند
و به‏طور ضمنى شرك را نيز مورد حمله قرار مى‏دهد؛

إِنِّى تَرَكْتُ مِلَّةَ قَوْمٍ لا يُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَهُمْ بِالآخِرَةِ هُمْ كافِرُونَ *
وَاتَّبَعْتُ مِلَّةَ آبائِى إِبْراهِيمَ وَإِسْحقَ وَيَعْقُوبَ ما كانَ لَنا أَنْ نُشْرِكَ
بِاللَّهِ مِنْ شَى‏ءٍ؛(31)

من آيين قومى را كه به خدا اعتقاد ندارند و منكر آخرتند رها كرده‏ام و آيين پدرانم ابراهيم و اسحاق و
يعقوب را پيروى نموده‏ام. براى ما سزاوار نيست كه چيزى را شريك خدا قرار دهيم.

مراد اين است كه تبعيت توحيد و آيين پدرانم پس از تحمل مشقت فراوان و فشارهاى زايدالوصف قوم مشرك و
مبارزه‏اى جانفرسا برايم ميسر شده است. پس‏شما نيز در مورد دين و عقيده‏تان بيشترين حساسيت و دقت
را به كار بريد. دراين شرايط كه مخاطبان از آمادگى روحى و فكرى كاملى برخوردار شده‏اند.

يوسف پيام
توحيد را با صراحت بيشتر اعلام مى‏دارد، اما نه به صورت جمله خبرى كم‏اثر، بلكه به شكل پرسشى ارائه
شده به فطرت پاك انسانى كه پاسخش براى هر باطن سليمى روشن است. با اين روش چنان مى‏كند كه نتيجه مورد
نظر را خود مخاطبان به‏دست آورند؛

يا صاحِبَىِ السِّجْنِ أَأَرْبابٌ مُتَفَرِّقُونَ خَيْرٌ أَمِ اللَّهُ الواحِدُ القَهّارُ؛(32)

اى دو يار زندانى‏ام، آيا خدايان پراكنده نيكوترند يا خداى يگانه مقتدر؟

سيد قطب، زمينه‏سازى يوسف را براى دعوت اين‏گونه تشريح مى‏كند:

ورودى جالب توجه، گام به گام، با احتياط و نرمى و آن‏گاه نفوذ بيشتر در دل مخاطبان، وسپس پرده
برداشتن از عقايد خويش. بدين‏ترتيب، يوسف دعوت اساسى‏اش را آشكار مى‏كند تا نادرستى عقايد و شيوه
زندگانى مخالفان خودبه‏خود معلوم گردد وبدين‏ترتيب مى‏گويد:

آيا خدايان متعدد و متفرق بهتر است
يا يكتا خداى نيرومند وغالب؟(33)

/ 429