لطفا منتظر باشید ...
2 . خدا محورى و شكرگزارى دائم
چنان كه گفتيم، روحيه سپاس، شكر و حمد الهى در جان سليمان بهگونهاى جاى گرفتهبود كه هيچ عاملىنمىتوانست او را از ياد حق و شكر نعمتهايش غافل گرداند. مسلماً اين خدا محورى و شكر هميشگى
دربرابر منعم باعث مزيد نعمت و قدرتش گرديدهبود:وَلَقَدْ آتَيْنا داوُدَ وَسُلَيْمانَ عِلْماً وَقالا الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِى فَضَّلَنا
عَلى كَثِيرٍ مِنْ عِبادِهِ المُؤْمِنِينَ؛(6)و به راستى به داود و سليمان دانشى عطا كرديم، و آن دو گفتند: ستايش خدايى را كه ما را بر بسيارى از
بندگان با ايمانش برترى داده است.- چون سليمان، سخن مورچه را شنيد كه مراقب باشيد گامهاى سليمان و سربازانش شما را نابود نكند، به
ياد خدا و فضل بيكرانش افتاد و از خداوند ظرفيت بيشتر سپاسگزارى مسألت كرد؛گفت: پروردگارا، در دلم افكن تا نعمتى را كه به من و پدر و مادرم ارزانى داشتهاى سپاس بگذارم و به
كار شايستهاى كه آن را مىپسندى بپردازم، و مرا به رحمت خويش در ميان بندگان شايستهات وارد كن.(7)اينچنين، زمانى كه همه اسباب قدرت و مكنت در دست اوست بهجاى غرور قدرت، از خدا توان سپاسگزارى، عمل
صالح و ورود به جرگه صالحان را درخواست مىكند.- هنگامى كه تخت بلقيس را به قدرت خداداد عالمى خدا شناس نزد خود ديد، اينگونه خدا را ياد كرد:فَلَمّا رَآهُ مُسْتَقِرّاً عِنْدَهُ قالَ هذا مِنْ فَضْلِ رَبِّى لِيَبْلُوَنِى أَأَشْكُرُ أَمْ
أَكْفُرُ وَمَنْ شَكَرَ فَإِنَّما يَشْكُرُ لِنَفْسِهِ وَمَنْ كَفَرَ فَإِنَّ رَبِّى غَنِىٌّ
كَرِيمٌ؛(8)پس چون سليمان، آن تخت را نزد خود مستقر ديد، گفت: اين از فضل پروردگار من است تا مرا بيازمايد كه آيا
سپاسگزارم يا ناسپاسى مىكنم. هر كس سپاسگزارد تنها به سودخويش سپاس مىگزارد و هر كس ناسپاسى
مىكند، بىگمان پروردگارم بىنياز و كريم است.- و نيز دربرابر نعمت دانستن زبان پرندگان گفت:يا أَيُّها النّاسُ عُلِّمْنا مَنْطِقَ الطَّيْرِ وَأُوتِينا مِنْ كُلِّ شَىءٍ إِنَّ هذا لَهُوَ
الفَضْلُ المُبِينُ؛(9)اى مردم، ما زبان پرندگان را تعليم يافتهايم و از هر چيزى به ما داده شده است. راستى كه اين همان
امتياز آشكار است.- و سرانجام اين كه چون قوم سبا، بهجاى تسليم شدن دربرابر نداى حق، به نيت تطميع هدايايى برايش
ارسال كردند، با ياد خدا از فريب و تطميع گريخت و گفت:أَتُمِدُّونَنِ بِمالٍ فَما آتانِىَ اللَّهُ خَيْرٌ مِمّا آتاكُمْ؛(10)آيا مرا به مالى كمك مىدهيد؟ آنچه خدا به من عطا كرده، بهتر است از آنچه به شما دادهاست.
