اسوه های قرآنی و شیوه های تبلیغی آنان نسخه متنی
لطفا منتظر باشید ...
وَالَّذِينَ آمَنُوا بِاللَّهِ وَرُسُلِهِ وَلَمْيُفَرِّقُوا بَيْنَ أَحَدٍ
مِنْهُمْ...غَفُوراً رَحِيماً؛(28)و كسانى كه به خدا و پيامبرانش ايمان آورده و ميان هيچ كدام از آنان فرق نمىگذارند بهزودى خدا
پاداش آنان را عطا مىكند، و خدا آمرزنده مهربان است.قُلْ آمَنّا بِاللَّهِ وَما أُنْزِلَ عَلَيْنا وَما أُنْزِلَ عَلى إِبْراهِيمَ...؛(29)بگو: به خدا و آنچه بر ما نازل شده، و آنچه بر ابراهيم و اسماعيل و يعقوب و اسباط نازل گرديده، و آنچه
به موسى و عيسى و انبياى ديگر از جانب پروردگارشان داده شده، گرويديم؛ و ميان هيچ يك از آنان فرق
نمىگذاريم و ما او را فرمانبرداريم. و هر كه جز اسلام، دينى ديگر جويد، هرگز از وى پذيرفته نشود، و
وى در آخرت از زيانكاران است.بنا بر بعضى از آيات، تكذيب يك پيامبر به منزله تكذيب همه ايشان است.آخرين ويژگى پيامبران نيز كه داشتن صبغه الهى و بشرى است، زمينه را براى بازدهى بيشتر دعوت و پذيرش
سريع راهنمايىهاى انبيا فراهم مىكند. انبيا از يكسو مقربان درگاه الهى و بافضيلتترين
انسانهاى روزگار خويش بودهاند، وازسوى ديگر، از لحاظ نيازهاى جسمى و شرايط روحى و گرايشهاى
فردى و اجتماعى با ديگر مردمان هماهنگى داشتهاند؛انبيا بشرند و آنچه به مقتضاى بشريت براى ساير مردم است از شادى و حزن و رنجورى در مصيبت و خوشى از
نعمتها براى آنان نيز هست و رسولخدا بر فرزندش ابراهيم گريست و فرمود:ان القلبَ يحزن والعينَ تَدْمَع ولا نقول الا ما يرضى رَبنا و انا لِفراقِك يا ابراهيم
لمحزونونَ.(30)دل غمين مىگردد و ديده اشك مىريزد، اما سخنى بر خلاف رضاى پروردگارمان نمىگوييم و بر فراق تو اى
ابراهيم، اندوهگين و غمزدهايم.
