4 . تأييد و تصديق رسالتهاى پيشين بهويژه حنيفيت ابراهيمى
در منطق قرآن، اديان مختلف، خط سير واحدى را دنبال مىكنند كه هدايتگر آن در هر زمان، انبيا ورسولان الهى بودهاند. بر اين اساس، پيامبر اسلام ميراثدار تمام رسالتها و نبوتها و صاحب
كاملترين شكل دين الهى است. به همين دليل، هر يك از پيامبران، مصدق پيامبران پيشين و بشارت دهنده
رسالت پسين و نيز مبشر رسالت خاتم پيامبران بودهاند. پس، رسول اكرم هرچند مبشر رسالت جديدى پس از
خود نيست اما يكى از روشهاى او براى جلب نظر پيروان اديان مختلف و بر اساس حق محورى، تأييد و تصديق
رسالتهاى انبياى گذشته همچون نوح، عيسى، موسى و ابراهيم بوده است. اين شيوه نشان مىدهد كه در
سيره تبليغى پيامبر، بدبينى و نفى مطلق معتقدات ديگران اصالت ندارد، بلكه تنها حقيقت و دستور واقعى
خداوند معيار است، هرچند در رسالتها و شرايع گذشته باشد.در ميان رسالتهاى گذشته بيشتر تصديق از جانب رسول اكرم شامل آيين حنيف ابراهيم شده است كه با توجه
به پيشرفت و تكامل پيوسته اديان و شرايع، به نظر مىرسد به دليل مصونيت بيشتر آيين ابراهيم از
تحريفها و دستبردها بوده است.قُلْ إِنَّنِى هَدانِى رَبِّى إِلى صِراطٍ مُسْتَقِيمٍ دِيناً قِيَماً مِلَّةَ إِبْراهِيمَ
حَنِيفاً وَما كانَ مِنَالمُشْرِكِينَ؛(77)بگو: آرى، پروردگارم مرا به راه راست هدايت كرده است؛ دينى پاىدار، آيين ابراهيم حق گراى! و او از
مشركان نبود.قُلْ صَدَقَ اللَّهُ فَاتَّبِعُوا مِلَّةَ إِبْراهِيمَ حَنِيفاً وَما كانَ مِنَ
المُشْرِكِينَ؛(78)بگو: خدا راست گفت. پس از آيين ابراهيم كه حق گرا بود و از مشركان نبود پيروى كنيد.ثُمَّ جاءَكُمْ رَسُولٌ مُصَدِّقٌ لِما مَعَكُمْ لَتُؤْمِنُنَّ بِهِ وَلَتَنْصُرُنَّهُ؛(79)پس شما را فرستادهاى آمد كه آنچه را با شماست تصديق كرد. البته به او ايمان بياوريد و يارىاش كنيد.وَأَنْزَلْنا إِلَيْكَ الكِتابَ بِالحَقِّ مُصَدِّقاً لِما بَيْنَ يَدَيْهِ مِنَ الكِتابِ
وَمُهَيْمِناً عَلَيْهِ؛(80)و ما اين كتاب را به حق به سوى تو فرو فرستاديم، در حالى كه تصديق كننده كتابهاى پيشين و حاكم بر
آنهاست.