تعلیم و تربیت در اسلام نسخه متنی
لطفا منتظر باشید ...
في وجوههم من اثر السجود ذلك مثلهم في التوراش ومثلهم في الانجيل كزرع اخرج شطأه فازره فاستغلظ فاستوي علي سوقه يعجب الزراع ليغيظ بهم الكفار ( 1 ) . آيه عجيبي است . مي فرمايد حضرت محمد صلي الله عليه وآله پيامبر خداست ، و آنان كه با او هستند ( نه پيغمبر تنها ، پيغمبر و آن اصحاب تربيت شده اش . اول صفتي كه ذكر مي كند ، قدرت و نيرويشان در مقابل دشمن است ) اشداء علي الكفار در مقابل كافران و معاندان ، سخت ، محكم و با صلابت هستند ، رحماء بينهم در ميان خودشان مهربانان ، پرعاطفه ها و پرمحبتها مي باشند. اين دو قسمت مربوط به جنبه منفي و مثبت در برخوردها و روابط اجتماعي با دشمن و دوست است . البته ملاك دوست و دشمن ، دوست و دشمن شخصي نيست ، دوست و دشمن مسلكي و انساني است . بعد فورا مي آيد دنبال عبادت . اگر فقط همين را گفته بود ، آنوقت مي شد مثل مكتبهاي اجتماعي امروز . ولي فورا مي آيد دنبال " المستغفرين بالاسحار " : تراهم ركعا سجدا . همين اشداء علي الكفار ، همينها كه در ميدان جنگ آنچنان شيرهاي با صلابت هستند و در ميدان اخلاق اينقدر مهربان مي باشند ،در خلوت عبادت ، راكع ، ساجد و نيايشگرند و از خدا فضل و رحمت مي خواهند . در چهره هاي اينها آثار سجده را مي بيني . از خدا فضل و رضا و خشنودي مي خواهند ، از همان رضوان من الله اكبر كه اندكي از آن از همه بهشتها بالاتر است . باز دو مرتبه مي آيد سراغ نقش اجتماعيشان : مثلشان در تورات آن بوده