تعبير راسل
راسل در كتاب " زناشوئي و اخلاق " تعبيري دارد . او آدم اديبي است . بيش از آنكه فيلسوف باشد اديب و شاعر مسلك است و در بياناتش تعبيرات ادبي و شاعرانه زياد به كار مي برد . تربيتهاي مبني بر ترس و ارعاب را تعبير مي كندبه " تربيتهاي خرس مابانه " . مي گويد : " حس گناه ، پشيماني و ترس نبايد بر حيات كودك مستولي شود ( 1 ) . كودكان بايد شاد ، خندان و خوشبخت باشند و نبايد از شناخت امور طبيعي روگردان شوند . چه بسا كه تربيت را مانند تعليم خرسها در سيرك شمرده اند .مي دانيم چطور به اين خرسها رقص مي آموزند . آنها را روي يك صفحه آهنين داغي مي گذارند و براي ايشان فلوت مي زنند ، آنها مي رقصند ، زيرا اگر1. البته بحث ما اكنون روي همان كلمه ترس است و فعلا روي حس گناه بحثي نداريم .