تفكر انسان درباره خود - تعلیم و تربیت در اسلام نسخه متنی

مطلب را توجه مي دهد كه ما قصه و حكايت را ذكر نمي كنيم فقط براي اينكه يك ثمري به اصطلاح شده باشد و يك وقتي گذرانده باشيد : فاقصص القصص لعلهم يتفكرون ( 1 ) . اين هم خودش نوعي تفكر است كه باز از نظر اسلام عبادت است .

تفكر انسان درباره خود

يكي ديگر از تفكرهايي كه عبادت است كه منظور ما در اين بحث بيشتر اين قسمت است ، تفكر كردن انسان درباره خودش است ، يعني خود انسان ، موضوع تفكر خودش باشد ، و اين دو گونه است : يك وقت خود انسان به عنوان يك موضوع علمي موضوع تفكر اوست .

اين جزء دسته اول مي شود . و يك وقت انسان درباره كارهاي خودش تفكر مي كند ، درباره اينكه چگونه تصميم بگيرد و چگونه كار بكند ، همينجور علي العمياء تسليم حوادث و جريانات نباشد . مقصود دومي است .

آيا جبر اجتماع بر انسان حاكم است ؟

يك وقت انسان حالت يك خسي و خاشاكي را پيدا مي كند كه در سيلي افتاده و اين سيل به هر طرف كه مي رود او را با خودش مي برد . شك ندارد كه جامعه حكم يك سيل را دارد و افراد را با خود از اين طرف به آن طرف مي كشاند ، ولي اينجور هم نيست كه جبر

1. سوره اعراف ، آيه . 176 .