حضرت زهرا(س ) در جزء وصيت هاى خود گفت : يا على برايم قرآن بخوان ، قرآنى كه على (ع ) بخواند.چه خوش است صوت قرآن ز تو دلربا شنيدن به رخت نظاره كردن سخن خدا شنيدن سوره يس مى خواند سوره تمام مى شود، زهرا(س ) هم رو به رفتن است ، پرسيد: در چه حالى ؟ گفت : *((*اجد الموت الّذى الابد منه *))* مرگى كه چاره اى از آن نيست را مى بينم . يا على ، ملك الموت با همان اوصافى كه پدرم گفته ، مى بينم كه براى قبض روح من آمده است ، پدرم ، جعفر آمده اند به استقبال من .(256)
214 - وصاياى حضرت زهرا(س )
اين وصيت فاطمه (س ) دختر پيغمبر رسول خدا(ص ) است : او شهادت مى دهد به يگانگى پروردگار عالم و به رسالت محمد رسول خدا(ص ) و به اينكه بهشت حق است و آتش جهنم حق . و سرانجام قيامت آمدنى است و هيچ شكى در وقوع آن نيست و به درستى كه تمام انسان ها از قبرها برانگيخته مى شوند.اى على ! من فاطمه دختر محمدم كه خداوند مرا براى تو تزويج كرده تا در دنيا و آخرت براى تو باشم . تو از هر كس به من نزديكترى ، حنوط كن و غسل بده و كفن نما و در تاريكى شب به خاكم بسپار هيچ كس از آن مطلع نشود و تو را و فرزندانم را به نزد خداوند به وديعه مى گذارم و به خدا مى سپارم تا روز قيامت .سپس فاطمه (س ) فرمود: اى پسر عموى رسول خدا(ص )، خداوند تو را جزاى خير دهد. وصيت من اين است كه اولا پس از من با (دختر خواهرم ) *((*امامه *))* ازدواج كنى ، چرا كه او فرزندان مرا مانند من پرستار و دوستدار است و مرد ناگزير است كه ازدواج كند.وصيت مى كنم تو را اى پسر عمو كه براى من تابوتى درست كنى به همان نحوى كه فرشتگان برايم تصوير كرده اند على (ع ) فرمود: بگو تا بدانم ، پس فاطمه (س ) آن را توصيف نمود و آن اولين تابوتى است كه روى زمين ساخته شده است .وصيت مى كنم تو را كه حاضر نشود هيچ كس با جنازه من از كسانى كه به من ستم كردند و حق مرا گرفتند. اينان دشمن من و دشمن رسول خدايند و مگذار كسى از اين جماعت و از همراهان ايشان بر من نماز گزارد و مرا در شبانگاه وقتى كه مردمان ديده ها فروبسته و خفته باشند به خاك بسپار.(257)
215 - وصيت زهرا(س ) به على (ع )
امام باقر(ع ) فرمود: فاطمه (س ) دختر رسول خدا(ص )، پس از گذشت شصت روز از رحلت رسول خدا(ص ) بيمار و بسترى شد، و بيماريش شديد گرديد، و دعاى او در شكوه از ظالمان اين بود:يا حىّ يا قيّوم برحمتك استعيث فاغثنى ، اللهم زحز حسنى عن النّار وادخلنى الجنة و الحقنى بابى محمد(ص ) *((*از خداى زنده و توانا، پناه مى آورم به رحمت تو، پس به من پناه بده و مرا از آتش دوزخ دور گردان و به