لطفا منتظر باشید ...
مبارزات سياسى استاد
يكى ديگر از مهمترين فرازهاى زندگى استاد، زندگى سياسى و مبارزاتى ايشان است. از همان زمانى كه امام امت مبارزه ى وسيع و عميق مذهبى- سياسى خود را آغاز كردند و عليه ظلم و فساد و كفر و استكبار قيام نمودند، استاد نيز به پيروى از معلم كبيرش قدم در اين راه نهاد و مبارزات سياسى خود را شروع كرد. استاد كه از شاگردان پرشور امام و از معتقدان بى تزلزل و سرسخت ايشان بود، از همان ابتدا قدم به قدم به دنبال امام، راه مى سپرد. اين مبارزات، هم به صورت فردى و هم به عنوان عضوى از اعضاى جامعه ى مدرسين حوزه ى علميه- كه در آن زمان فعاليت چشمگير و پرثمرى داشت- صورت مى گرفت و به همين جهت، از همان آغاز، مساله ى اتحاد و اتفاق و يكپارچگى و وحدت كلمه- يعنى همان چيزى كه رمز مهم پيروزى انقلاب اسلامى به شمار مى رفت- در مبارزات استاد، نقش اساسى و تعيين كننده اى داشت.در ارتباط با همين فعاليتها و مبارزات بود كه بارها از طرف رژيم سفاك دستگير شد، بارها به بازجويهاى بيدادگرانه فراخوانده شد، بارها طعم زندان و شكنجه ى دژخيمان ساواك را چشيد و سرانجام نيز به بدآب و هواترين نقاط كشور تبعيد شد. نخستين تبعيدگاه وى بندرلنگه بود كه در بيداد گرماى تابستان به آنجا فرستاده شد. استاد حدود 4 ماه را در آن منطقه ى نفس بر، در گرماى سوزان و شرجى خفقان آور آن
گذراند، 4 ماهى كه به قول خود استاد، مى توان گفت به اندازه ى تحمل 40 سال رنج و ناراحتى و مرارت بود، سپس استاد را به منطقه ى كويرى يزد تبعيد كردند و دو سال و نيم نيز از عمر شريفش در اقامت اجبارى آنجا سپرى شد. در اين دو سال و نيم، چنان سختيها و مصائبى را از سرگذراند كه عبارت 'غير قابل توصيف' نيز براى آن كم است. منتهى استاد از اين دوره ى تبعيد نيزى به نيكوترين وجه استفاده كرد، يعنى علاوه بر تحقيقات علمى و تاليفات و نگارشات با ارزشى كه در آن خلوت رنج آلود داشت، كار مهم ديگرش اين بود كه با كمك شهيد محراب آيت الله صدوقى، به طور مخفيانه با مردم يزد ديدارهاى سازنده و برخوردهاى پرثمرى ترتيب داده و با روشنگرى و بيدارسازى مردم، آنان را در مسير مبارزات امام امت قرار مى دادند، به طوريكه در روزهاى اوج انقلاب، مردم يزد از جمله ى پيشتازترين مبارزان شهيدپرورى بودند كه با مشت خالى به جنگ توپ و تانك و گلوله رفتند و با نثار صدها شهيد، دلاورانه در اين راه ايستادگى كردند و گامهاى بلند و موثرى در راه پيروزى انقلاب برداشتند.
سرانجام دوره ى تبعيد تمام شد، همانطور كه دوره ى ظلم و كفر و استكبار هم تمام شد. فسق و فجور و خفقان رفت و پاكى و آرامش و آزادى آمد. ظلم كفر ناپديد شد و آفتاب درخشان و هستى بخش اسلام از پشت ابرها بيرون آمد و تابيدن گرفت، آفتابى كه مى رود تا سراسر عالم را در طيف رنگارنگ روشنايى دلپذيرش، رنگ و جلوه اى ديگر دهد. اما چه ما كه امروز از نور و گرماى اين آفتاب عالمتاب برخورداريم و چه آنهايى كه در آينده اى نه چندان دور شكوه اين آفتاب را در خواهند يافت، هرگز نبايد فراموش كنيم كه مردانى چون استاد، در كنار زدن آن ابرهاى تيره از مقابل آفتاب حقيقت، چه نقش بزرگى داشتند.
