بار سبك تر، كمك بيشتر - آیین کشور داری از دیدگاه امام علی (ع) نسخه متنی

بار سبك تر، كمك بيشتر

نخستين ويژگى مردمان عادى و مستضعفان جامعه اين است كه هميشه به مقدار متوسط و معتدلى از خوراك و پوشاك و ساير احتياجات زندگى اكتفا مى ورزند و با قناعت و مصرف كم، زندگى خود را اداره مى كنند و از اين جهت، هيچگاه بار سنگينى بر دوش حكومت و والى نخواهند گذاشت. در حاليكه مترفين جامعه با ريخت و پاشهايى كه دارند، هر روزه بار سنگينى از گرانى و كمبود و... بر حاكم تحميل خواهند كرد و در مقابل اين همه تحميل و فشار كه از جهت تامين اسرافكاريهايشان بر حكومت و والى خواهند داشت، هنگام بلا و بروز جنگ "و هر گونه پيش آمدهاى ناگوار" بيش از مردمان مستضعف و قبل از آنان از معركه و درگيرى كنار خواهند كشيد، در صورتيكه مستضعفان با بروز
جنگ و درگيرى، هر آن صبورتر، مقاوم تر و قانع تر شده و تا آنجا كه بتوانند از كمك و مساعدت نيز دريغ نخواهند كرد.

پذيرش عدل و انصاف

وجود 'عدل' بين مردم يكى از ارزشهاى متعالى انسانى- اسلامى است كه هر حاكم اسلامى به حكم قرآن كه مى فرمايد: 'امرت لاعدل بينكم' [ سوره ى شورى، آيه ى 15. ] موظف به اجراى دقيق عدل و رعايت انصاف بين اقشار جامعه است.

مستضعفان و محرومان به حكم فطرت اصيل و اسلاميشان از اجراى عدالت ناراضى تر و دلگيرترند، چون مى دانند كه با اجراى عدالت و پياده شدن مساوات و برابرى در ميان افراد جامعه، جايى براى اسرافكارى و تحصيل مال از هر طريق ممكن "كه مترفين خواستار آن هستند" باقى نخواهد ماند.